Szewc, to zawód z duszą. Każdy czeladnik a potem mistrz szewski, wie, że robienie butów to artyzm. Potrzeba wyobraźni, siły ale i delikatności w dłoniach. Trzeba mieć pomyślunek, wizję, wyobraźnię aby projektować, produkować czy też naprawiać, przerabiać buty. Satysfakcja z dobrze wykonanych butów, jaka płynie od zadowolonych ludzi, na twarzach których, pojawia się uśmiech to najlepsza zapłata dla szewca. To niewątpliwie, jeden z bardziej niedocenionych a szlachetnych zawodów. W końcu, jak mawia Michał Nowak- "jeżeli wiesz na czym stoisz, wiesz dokąd zajdziesz".
Święto "Polskiego Szewca" zostało zainicjowane przez Michała Nowaka - mistrza szewskiego, projektanta butów i aktora. Wyjątkowa sytuacja na świecie związana z pandemią Covid 19 sprawiła, że naród polski doznał swoistego olśnienia, zjednoczył się i zaczął deklarować, że chce wspierać polskie marki! Ludzie zaczęli zwracać uwagę na nasze rodzime, często firmy z tradycją w których buty robią właśnie szewcy. Michał Nowak, który sam prowadzi firmę produkującą buty w systemie pracy ręcznej, kontynuuje rodzinną tradycję z końcówki lat 60-tych XX w. zapoczątkowaną przez Jana Nowaka, mistrza szewskiego, Starszego Cechu Rzemiosł w Kalwarii Zebrzydowskiej, rzeczoznawcy, biegłego sądowego do spraw obuwnictwa.
Święto zostało zatem powołane przez Michała, z potrzeby realnego świętowania radości bo oto wreszcie - widzą nas, mówią o nas, doceniają nasz fach w ręku. To ogromna radość, być mistrzem szewskim w czasach robotyki przemysłowej, w czasach ilości a nie jakości. Święto Polskiego Szewca nie bez powodu jest 25-go października. To wspomnienie świętych Kryspina i Kryspiniana - bracia pochodzących ze znakomitego rodu rzymskiego. Według tradycji chrześcijańskiej udali się w połowie III wieku z Rzymu do Galii, gdzie w dzisiejszym Soissons (miasto we Francji) zajmowali się szewstwem i zasłużyli się zarówno szerzeniem chrześcijaństwa, jak i uczynkami dobroczynnymi względem ludzi dla których robili buty.