Imieniny Aleksandry

Pochodzenie

Aleksandra to imię żeńskie, które jest odpowiednikiem męskiego greckiego imienia Aleksander (aleksandros – obrońca ludzi). W polskich źródłach imię Aleksandra oraz Oleksandra pojawia się pod koniec XIV wieku. Spopularyzował je zwłaszcza Henryk Sienkiewicz, który nadał je bohaterce Potopu.

Patron

Aleksandra z Galacji – męczennica, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Poniosła śmierć męczeńską za czasów cesarza Dioklecjana, po tym jak miejscowy zarządca skazał ją za odmowę wzięcia udziału w procesji z posążkami Artemidy i Ateny. Św. Aleksandra wraz z sześcioma innymi dziewicami (Klaudią, Eufrazją, Eufemią, Julianną, Matroną i Teodozją) utopiona została w grzęzawiskach. Wcześniej dziewczęta były torturowane: bito je pałkami i obcinano piersi. Z tragedią męczennic wiąże się też dramat Teodota, który pomagał kobietom za życia i po wykonaniu wyroku, gdy pochował ich ciała. Został jednak zdradzony przez sąsiadów i ścięty przez władze.

Cechy

Aleksandra posiada szereg cech charakterystycznych dla przywódcy – inteligentna, dominująca, ambitna, odpowiedzialna, zdyscyplinowana, bezkompromisowa, wie jak wymóc posłuszeństwo/dyscyplinę. Z takim podejściem dobrze sprawdza się jako matka – umie wychować syna lub córkę na porządnego człowieka. Z łatwością podejmuje stanowcze decyzje, zawsze jednak w jej ocenie sprawiedliwe. Oczywiście Ola nie jest żadnym tyranem- kocha dzieci, jest gotów dla nich zrobić wszystko, ale gdy trzeba potrafi być surowa i nie daje sobie wejść na głowę. Lepiej jej nie pyskować, bo może to się źle dla nas skończyć.

Kobieta ochrzczona imieniem Aleksandra jest prawdomówna, co ma swoje zalety, jak i wady. Mówi zawsze to co myśli, nie obgaduje nikogo za plecami. Gdy coś jej się nie podoba, z pewnością powie to wprost zainteresowanej osobie. Takie postępowanie budzi szacunek, ale i przysparza wrogów. Jeśli brakuje jej jakiejś umiejętności typowej dla mądrego przywódcy, to z pewnością będzie to dyplomacja Ola jednak już taka jest – nie widzi powodów, by komuś się przypodobać na siłę, silić na fałszywe komplementy. O ile więc trudno byłoby jej zrobić karierę dyplomatyczną, to świetnie radzi sobie w zawodach, gdzie liczy się zaangażowanie, dyscyplina i operatywność. Imienniki przypisują Oli takie profesje jak pedagog, pilot wycieczek, sprzedawca.

Ludzie jej ufają, bowiem kieruje się zawsze szczytnym celem i szlachetnymi wartościami. Czasami jednak ten marzycielski charakter, przepełniony różnymi ideami rozbija się o brak inicjatywy i konsekwencji. Ma ciekawe pomysły, niestety mało z nich realizuje...

Aleksandrze odpowiada szybkie, pełne przygód życie. Dlatego nigdy nie omija zaproszeń na imprezy, wakacje spędza aktywnie, zamiast siedzieć na plaży i pić piwo. Angażuje się w życie swojej społeczności- czy to jest osiedle, klasa czy praca, wszędzie zaznacza swoją obecność.

Warto przytoczyć postać Aleksandry Billewiczównej, bowiem współczesna Ola i bohaterka „Potopu” Henryka Sienkiewicza mają zaskakująco wiele podobieństw. Obie są silnymi, odważnymi i szczerymi kobietami. Kierują się określonym systemem wartości, gdzie pieniądze są na drugim planie.

Wśród wad dziewczyny o imieniu Aleksandra można wymienić przede wszystkim skłonność do przesady, nerwowość oraz wybujały temperament. Ten ostatni w połączeniu z silnym charakterem sprawia niekiedy, że trudno znaleźć jej wyrozumiałego partnera, który się w pełni podporządkuje. Wydaje się zresztą, że jej mężczyzna powinien być męski i posiadać równie silny charakter jak ona – inaczej szybko przepadnie. Nie przypadkowo Oleńka z Potopu potrafiła wziąć pod pantofel samego Kmicica!