Imieniny Artura

Pochodzenie

Pochodzenie imienia Artur nie zostało jednoznacznie ustalone. Jego podstawę stanowią celtyckie słowa „art” (niedźwiedź), „ard” (wysoki, szlachetny) lub „art” (kamień).

Imię Artur nosił legendarny celtycki władca Brytów z przełomu V i VI wieku.

W języku polskim imię pojawiło się najprawdopodobniej w XIV wieku. W średniowiecznych źródłach zapisano je Hartek/Hartko (1370), Artek/Artko (1448), Jartek/Jartko (1498) .

Imię Artur jest chętnie wykorzystywane w sztuce i legendach, głównie za sprawą licznych dzieł dotyczących legendarnego króla Artura. Pojawia się w takich powieściach jak:

- Legendy o rycerzach Okrągłego Stołu

- „Jankes na dworze króla Artura” M. Twaina

- „Trans-Atlantyk” W. Gombrowicza (Artur Gonzalo)

- „Szkarłatna litera” N. Hawthorne’a (Artur Dimmesdale)

- „Tango” S. Mrożka (Artur)

- „Harry Potteer” J.K. Rowling (Artur Weasley)

Patron

Artur Bell – Kapłan, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Artur Bell pochodził z zamożnej rodziny angielskiej. Od młodych lat czuł powołanie duszpasterskie, jednak w ojczyźnie w której prześladowano katolików nie było to mile widziane. Wyjechał do Hiszpanii, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w Salamance w 1618 roku, a później wstąpił do zakonu franciszkanów. Przez kolejne lata prowadził działalność misyjną, za co został aresztowany w Stevenage. Po pobycie więzieniu Newgate powieszono go i poćwiartowano.

Święty Artur z Glastonbury - Mnich z zakonu benedyktynów, święty Kościoła katolickiego.

Święty Artur z Glastonbury był mnichem zabitym podczas panowania Henryka VIII Tudora. Artur zginął w opactwie w Glastonbury, związanym z legendarnym królem Arturem.

Cechy

Artur to mężczyzna o dość tajemniczej osobowości. Najczęściej bowiem podąża własnymi ścieżkami i postępuje według sobie tylko znanych reguł. Przez to nie tylko trudno go czasami zrozumieć, ale też sobie podporządkować. Jest bardzo niezależny, jego indywidualność jest zresztą widoczna już od najmłodszych lat. Według imienników Artur jest w dodatku mężczyzną żądnym władzy, ale trzeba przyznać, że ma do tego niezłe predyspozycje – jest odważny, energiczny i stanowczy. Zgodnie ze znaczeniem swojego imienia (niedźwiedź) Artur jest mężczyzną o dużej sile- zarówno fizycznej jak i charakteru. Co ciekawe, otoczenie często akceptuje go jako lidera - jest bowiem człowiekiem, który bierze na siebie odpowiedzialność, chętnie pomaga innym, a do tego robi to skutecznie. Nie boi się zwrócić komuś uwagi albo wytknąć błędu, zawsze stanie w obronie przyjaciela czy słabszej osoby. Nawet gdy oberwie, nie maleje jego zapał, uważa bowiem, że „co go nie zabije, to go wzmocni”.

Artur jest człowiekiem małomównym i powściągliwym, woli przemawiać czynami. Z jego usta nie usłyszymy przechwałek, popisywania się wiedzą czy siłą, ale kiedy trzeba potrafi zachować się jak trzeba, w przeciwieństwie do osób, które są mocne tylko w „gębie”.

Artur jest lubiany w towarzystwie, poza tym należy do ludzi, którzy dbają o relacje z przyjaciółmi. Zawsze jest chętny, by pójść na imprezę, do restauracji czy do kina, jednak najlepiej czuje się w roli gospodarza. Drzwi jego domu stoją szeroko otwarte przez znajomymi, a jego zasada to „gość w dom, Bóg w dom”.

Na drodze do założenia szczęśliwej rodziny może stanąć mu zamiłowanie do miłostek. Uwielbia otaczać się pięknymi kobietami, a duże powodzenie sprawia, że trudno mu się oprzeć pokusie. Jeśli jednak będzie trzymał wybujały temperament na wodzy, świetnie sprawdzi się jako głowa rodziny – nie tylko dobrze wychowa dzieci, ale zapewni swojej familii wysoki standard życia. Artur lubi bowiem wygodne życie i dąży do tego, by takowe prowadzić.