Imieniny Elizy

Pochodzenie

Eliza to skrócona forma od imienia Elżbieta (Elizabeth). Pod tą postacią wywodzi się najprawdopodobniej z Anglii lub Niemczech, choć samo imię pochodzi z języka hebrajskiego, w którym Eliszeba oznacza „Bóg moją doskonałością".

W Polsce znamy je dopiero od XVIII wieku, głównie za sprawą komedia Moliera „Skąpiec” (po raz pierwszy przetłumaczonej na język polski w 1759 roku) oraz komedii „Małżeństwo z kalendarza” F. Bohomolca. Komedia satyryczna, w której czytamy o miłosnych perypetiach Elizy, córki polskiego szlachcica premierę na deskach Teatru Narodowego miała 4 marca 1766 roku. Kilkadziesiąt lat później (ok. 1810 roku) powstała natomiast słynna miniatura fortepianowa Beethovena „Do Elizy”. Biografowie tego wybitnego pianisty nie są zgodni co do tego, kim była tytułowa Eliza – jedna z wersji mówi, że adresatka utworu to znajoma kompozytora i córka jednego z lekarzy wiedeńskich. Według innej dziewczyna była kobietą, do której Beethoven napisał swój słynny „List do Nieśmiertelnej Ukochanej”. Dużo zwolenników ma też teoria, że dzieło dedykowane było sopranistce Elisabeth Röckel.

Cechy

Kobieta o tym imieniu jest bardzo żywiołowa i energiczna. Widać to od najmłodszych lat – kilkuletnia dziewczynka o imieniu Eliza swoją dociekliwością i żądzą wiedzy zaskakuje rodziców, dziadków, sąsiadów czy nauczycieli. Nie tylko zadaje mnóstwo pytań o otaczającym ją świecie, ale i zdobywa wiedzę z książek i własnych obserwacji. Nastawienie na samodoskonalenie się towarzyszy jej na szczęście przez długie lata, stąd ma ogromny potencjał. Jest do tego zaradna, inteligenta, uzdolniona w wielu dziedzinach. Każde zadanie traktuje poważnie i angażuje się w nie na 100%. Jedyne co jej trzeba to konsekwencja i właściwi ludzie, którzy będą ją wspierać i wskazywać drogę. Wszystkie decyzje musi jednak podejmować sama, jeśli ma ponosić za nie odpowiedzialność.

Elizka potrzebuje swobody i niezależności na każdej płaszczyźnie życiowej. Na przykład z trudem znosi bycie szeregowym pracownikiem w firmie, jej ambicje sięgają znacznie wyżej. Dusi się jeśli nie ma możliwości rozwoju, osiągania nowych celów i wykorzystywania w pełni swojego potencjału. Podobnie jest w miłości – nigdy świadomie nie związałaby się z mężczyzną, który dominuje, wydaje jej rozkazy, wytacza granice, wykazuje się brakiem zaufania. Niestety, Eliza często jest zaślepiona uczuciem i nie dostrzega tego, co widzą na przykład jej przyjaciółki czy rodzice. Jeśli kocha to na zabój i jest gotów wskoczyć za chłopakiem w ogień, stąd zdarzają się jej bolesne miłosne pomyłki. Gdy jednak w końcu trafi na tego jedynego, będzie on niebywałym szczęściarzem – Eliza to bowiem materiał na wierną, namiętną i opiekuńczą żonę. Co ważne, także i matkę – macierzyństwo to dla niej spełnienie marzeń, ważniejsze od każdego sukcesu zawodowego i pieniędzy.

Jeśli jesteśmy przy finansach, to Eliza zazwyczaj nie ma z nimi problemu. Gdyby tylko jednak mogła to zamieniłaby swoje pieniądze na zdrowie, które często jej szwankuje. Gdy choruje, staje się marudna, złośliwa.

Eliza lubi przebywać w towarzystwie interesujących, otwartych ludzi, od których może się uczyć. I tak jak w swoim życiu nie akceptuje ograniczeń, takie samo podejście ma do ludzi – uważa, że wszyscy są równi, bez podziału na kraj, wyznanie, orientację seksualną czy kolor skóry.

Jedyne, co niekiedy można zarzucić Elizie to zbytnia płochliwość oraz martwienie się na zapas. Jest przecież delikatną i wrażliwą dziewczyną, stąd przeżywa wszelkie niepowodzenia i zmartwienia. Gdy coś dręczy jej sumienie czy duszę, nie może skupić się na codziennych sprawach. W jej przypadku czysty umysł to podstawa funkcjonowania, mimo że potrafi się dostosować do każdej sytuacji. Nie lubi jednak pokazywać słabości, jest opanowana, nawet jeśli targają ją gwałtowne emocje. Stąd bywa nieraz odbierana jako chłodna i tajemnicza kobieta, choć każdy kto ją zna, wie że jest zupełnie inaczej. Nigdy jednak do końca nie wiemy, co gra w jej niespokojnej duszy…