Imieniny Ernesta

Pochodzenie

Imię to pochodzi od germańskiego słowa, które oznacza „poważny, wytrwały, uparty”. W polskich dokumentach zapisano je już w 1249 roku. W kolejnych latach można je spotkać też w innych formach, jak na przykład Arnest, Ernst, Hernast, Harnest, Harnast, Arnast.

Patron

Ernest z Zwiefalten

Ernest pochodził z rodziny von Steussling. W 1141 roku objął urząd opata w Zwiefalten, gdyż jego poprzednik ojciec Bertold nie mógł poradzić sobie z zarządzaniem klasztorem z powodu zagarnięcia mienia zakonnego i intryg ze strony władców świeckich oraz ich popleczników. Powierzono mu więc bardzo odpowiedzialne i trudne zadanie, gdyż klasztor w latach trzydziestych XII wieku liczył 70 zakonników, 130 braci i 62 mniszki (w oddzielnej części żeńskiej). Ernesta wybrano ze względu na jego pobożność i skromność oraz cierpliwość. Niestety, rok później musiał zrezygnować, a na jego miejsce wrócił Bertold. Ernest przyłączył się więc do armii cesarza Konrada III, który udawał się na krucjatę. Krzyżowcy ponieśli jednak klęskę w bitwie pod Doryleum we Frygii w 1147 roku w walce z Turkami, a on sam najprawdopodobniej zginał.

Według „Passio” z końca XII wieku został wzięty do niewoli przez króla Persji. Kiedy odmówił przejścia na islam, Saraceni skazali go na śmierć męczeńską i wyrwali wnętrzności. Przedstawia się go z kołowrotem i dźwignikiem, bowiem za pomocą tych przedmiotów wyrwano mu wnętrzności.

W niektórych źródłach można spotkać się z nazywaniem tego świętego Ernestem z Neresheim. Jest to jednak legendarna postać, która powstała w oparciu o prawdziwą historię Ernesta z Zwiefalten. W Neresheim znajduje się jednak kościół, wielokrotnie niszczony ale w końcu odbudowany przez Balthasara Neumanna – świątynia należy do najpiękniejszych europejskich kościołów barokowych.

Cechy

Analizując imienniki poświęcone Ernestowi można zauważyć, że jest postrzegany jako tajemnicza osoba, która chadza własnymi ścieżkami. Niechętnie dzieli się z innymi swoimi przemyśleniami, jeśli już to tylko w gronie najbliższych osób. Ceni więc prywatność, nie epatuje emocjami na prawo i lewo. Tak jest najczęściej odbierany przez otoczenie i on sam chciałby uchodzić za opanowanego, stonowanego człowieka, ale natury nie da się oszukać - jego gwałtowny i nerwowy charakter nieraz dają o sobie znać. Zwłaszcza, gdy ktoś narzuca mu swoją wolę i zdanie, próbuje wpływać na jego życie czy wtrąca się w osobiste sprawy. Jest bardzo wyczulony na tym punkcie.

Ernest w życiu częściej używa siły umysłu niż mięśni. Potrafi ocenić trafnie sytuację, w porę się wycofać czy wyprzedzić ruch rywala. Wszelkie dyskusje z nim są ryzykowne, gdyż korzysta z dużej wiedzy i jest mistrzem ciętej riposty. To charakterystyczna cecha Ernesta – nie jest szczególnie gadatliwy, ale jeśli coś powie ma to głębszy sens. No i zawsze dotrzymuje słowa, nawet jeśli obieca gwiazdkę z nieba.

Ernest kocha piękno pod każdą postacią – może to być widok z okna, obraz, samochód czy utwór muzyczny. Największe wrażenie robią jednak na nim urocze, tajemnicze dziewczyny - a jeśli któraś z nich ma w sobie „to coś” , wtedy zwyczajnie „odlatuje”. Jest kochliwy, zmysłowy i namiętny, ale i zazdrosny – wspomniana gwałtowność jest w jego przypadku częstym powodem kłótni z partnerką i nieporozumień.

Jest typem, który wyróżnia się z tłumu. Jak na oryginała przystało lubi podkreślać swoją osobowość nietypowym ubiorem, nierzadko dość ekscentrycznym, ma ciekawe poglądy. Poczucie humoru? Wiele osób nie rozumie jego żartów, głównie z tego względu że są specyficzne, a nierzadko po prostu ostre. Jego zainteresowania także są niebanalne: na przykład szermierka, militaria, survival czy harcerstwo. Nie przeraża go ogromny las i dzika natura, tam bowiem znajduje spokój, łapie dystans do siebie i całego świata, a przy okazji kształtuje charakter. Pasją Ernesta jest też historia, bardzo lubi zresztą się do niej odnosić i jest patriotą. Pamięta o bohaterach, dzięki którym może dzisiaj żyć w wolnym kraju.

Warto zauważyć, że mimo tej tajemniczej aury, jest bardzo towarzyskim osobnikiem, który nie przepuści okazji by spotkać się z ludźmi, których lubi. Możemy być pewni, że nie odmówi zaproszenia na imprezę, czy wspólnego wyjścia na miasto. Bardzo dba o kontakty – dzwoni do kolegów, interesuje się ich sprawami. Tu można dostrzec jego szczodrość – zawsze pomoże w potrzebie, podzieli się ostatnim kawałkiem chleba. Ernest jest właśnie takim osobnikiem, który nie pozostaje obojętny nikomu – albo się go lubi, docenia jego dobroć, albo kompletnie nie rozumie.