Imieniny Ignacego

Pochodzenie

Ignacy jest imieniem o nieustalonej etymologii. Oto kilka wariantów jego pochodzenia:

- Najprawdopodobniej wywodzi się od łacińskiego słowa „Ignatius” powstałego od wyrazu „ignis” czyli ogień.

- „Słownik imion” autorstwa Jana Grzenia podaje, że imię kojarzone jest również z nazwą rzymskiego rodu Egnacjuszów. Nie ma jednak pewności, czy „Egnatius” oznacza to samo co „Ignatius”. Jeżeli tak, wtedy imię pochodziłoby od przydomka przynależnościowego „Egnatius” oznaczającego „należący do rodu Egnacjuszów”.

- Może pochodzić z języka etruskiego.

Imię najwcześniej rozpowszechniło się na Rusi, ze względu na patrona Konstantynopola św. Ignacego. W Polsce znane jest od XIV wieku, konkretnie od lat 1325-27. Pierwotną formą w naszym kraju było Ignatius/Ignacius, następnie Hinac (1394), Inac (1399), Ignat (1405). Największą popularność zyskało za sprawą św. Ignacego Loyoli, którego kult przywędrował do Polski wraz z pierwszymi jezuitami. Upodobali sobie je zwłaszcza szlachcice uczący się w szkołach jezuickich.

Cechy

Każdy Ignacy może być dumny ze swojego imienia, tak samo rodzice nie powinni mieć wątpliwości, jeśli chcą je nadać synowi. Wystarczy wymienić wybitnych ludzi o tym imieniu, takich jak Loyola, Krasicki, Padarewski, Łukasiewicz czy Mościcki. To dowód, że chłopak o tym imieniu ma spory potencjał. Jak więc imienniki przedstawiają współczesnego Ignacego?

Andrzej Sieradzki w „Znaczeniu imion” podaje, że to człowiek zrównoważony, dobrze zorganizowany, działający metodycznie. W jego towarzystwie nie ma miejsca na marudzenie i użalanie się nad sobą. Ignacy zawsze trzyma głowę wysoko - nawet gdy wiedzie mu się gorzej to zachowuje spokój, nadrabia miną. Uważa że prawdziwy mężczyzna nie powinien okazywać słabości ani strachu. Przykładowo, jeśli boi się zastrzyków, to i tak tego nie przyzna – prędzej bladość na twarzy zrzuci na zły sen.

Jeśli chodzi o relacje z kobietami, to od uciech cielesnych bardziej ceni sobie wyjątkową więź jaką może stworzyć kobieta i mężczyzna. Spełnieniem jego marzeń jest posiadanie potomstwa i założenie rodziny. Przywiązuje wagę do powiedzenia, że mężczyzna powinien w życiu posadzić drzewo, wybudować dom i spłodzić syna. Uważa się za głowę rodziny i podejmuje najważniejsze decyzje. Oczywiście po konsultacji z żoną, nie jest bowiem żadnym dyktatorem. Trzeba jednak dodać, że mimo wszystko nie lubi sprzeciwu. Jeśli chodzi o życie dziecka, to aktywnie w nim uczestniczy – czyta bajki, zabiera na plac zabaw, mecz, uczy jeździć na rowerze czy pływać.

Ignaś to człowiek zasadniczy, stały w przekonaniach, który ceni sobie moralność, zasady, ustalone prawa. Przestrzega ich, nawet jeśli nie do końca je akceptuje. Dzięki pracowitości i konsekwencji w działaniu zazwyczaj osiąga to co chce. Poza tym gdy się za coś zabierze, robi to od początku do końca - nie zostawia niezałatwionych spraw. Stąd uchodzi za słownego człowieka, wywiązującego się z danych obietnic. Z trudem znosi natomiast ludzi o przeciwnym charakterze, czyli takich którzy przechwalają się, głośno krzyczą o swojej sile, a gdy przychodzi chwila prawdy podkulają ogon. Ignacy przeciwnie - to raczej spokojny, opanowany człowiek, ale nie bez przypadku wiąże się to imię z ogniem. Jego cierpliwość ma swoje granice i potrafi wybuchnąć. Nie przebiera wtedy w słowach, a jeśli trzeba w ruch idą pięści. Szanuje za to osoby lojalne i prawdomówne. Nawet jeśli się z nimi nie zgadza, to docenia że mają własne zdanie. Jest tolerancyjny, choć trzeba przyznać, że irytują go niektóre współczesne trendy, takie jak siedzenie pół dnia przy komputerze czy upodobnianie się mężczyzn do kobiet. Gdyby to od niego zależało, przywróciłby obowiązkowy pobór do wojska.

Jego imiennikiem jest Mościcki i Paderewski, więc jakby podświadomie interesuje się historią, tematyką wojskową, militarną. Ma stałe poglądy polityczne, choć jak na mądrego człowieka przystało, nie porusza ich przy stole. To jednak nie tylko czyni go lubianym gospodarzem – jest świetnym rozmówcą, skorym do żartów, znającym liczne anegdoty. Gdy w swoim domu gości znajomych czy krewnych, można być pewnym, że przy stole niczego nie zabraknie. Za przyjaciółmi jest gotów skoczyć w ogień. To najlepiej o nim świadczy.