Imieniny Joanny

Pochodzenie

Joanna jest żeńskim odpowiednikiem imienia Jan pochodzącego z języka hebrajskiego: „Jo-hanan” – „Bóg jest łaskawy". W naszym kraju używane jest od wieku XIII (Johanna, Janna, Jena, Jenna, Jana; forma Joanna pojawia się w 1399 roku). Obecnie imię Joanna jest bardzo popularne, było często nadawane szczególnie w latach 70. i 80. XX wieku.

Patron

Joanna d’Arc

Joanna d’Arc była córką prostych wieśniaków z Lotaryngii. Nie umiała pisać ani czytać, ale otrzymała głębokie wychowanie religijne, stąd stała się nadzwyczaj pobożnym i poważnym ponad swój wiek dzieckiem. W wieku 12 lat doznała widzeń - podczas późniejszego procesu opowiadała, że św. Michał Archanioł, św. Katarzyna i św. Małgorzata powiedzieli jej, iż Bóg chce wypędzić Anglików z Francji i doprowadzić Delfina do Reims, aby tam koronować go na króla Francji. Rok później złożyła ślub dziewictwa.

W 1428 roku nastolatka wraz z wujem udała się do komendanta garnizonu w Vaucouleurs, gdzie początkowo przyjęto ją z niedowierzaniem. Gdy jednak przepowiednie zaczęły się sprawdzać, wysłano ją na dwór francuski w Chinon. Drogę, która wiodła przez tereny nieprzyjaciela pokonała przebrana za mężczyznę. Zrobiła ogromne wrażenie na królu Francji Karolu VII, mimo to dokładnie prześwietlono jej życie – czy rzeczywiście jest chrześcijanką, a nie heretyczką. Po pozytywnej weryfikacji wysłano ją do oblężonego przez Anglików Orleanu i pozwolono dowodzić kilkutysięcznym oddziałem żołnierzy. Po zmuszeniu wroga do odwrotu zaufanie do jej umiejętności rosło, a sama Joanna doskonale sobie radziła. Kolejnym sukcesem młodej dziewczyny było wypędzenie Anglików z całej doliny Loary i nakłonienie Karola VII Delfina do przyjęcia korony królewskiej w Reims. Joanna zyskała przydomek „Dziewica Orleańska” i została bohaterką narodową, ale zachowała skromność. Wyrzekła się bogactwa, a jako nagrody zażądała jedynie zwolnienia mieszkańców jej wioski od podatku.

Joanna d’Arc wkrótce jednak została schwytana przez Burgundczyków, którzy za wielkie pieniądze przekazali ją swoim sojusznikom z Anglii. Tam wytyczono jej niesprawiedliwy proces o herezje, który zakończył się dla Joanny wyrokiem śmierci – w wieku 19 lat dzielną Francuzkę spalono na stosie. Dopiero ponad 20 lat później papież Kalikst III dokonał rewizji decyzji sądu kościelnego, uniewinnił ją i określił proces jako sprzeczny z prawem.

Została beatyfikowana w 1909 roku i kanonizowana w roku 1920.

Św. Joanna d’Arc jest patronką Francji, Orleanu, a także telegrafu i transmisji radiowych. Obecnie jest jedną z najpopularniejszych świętych kościoła Katolickiego, o czym świadczy fakt, że była inspiracją dla wielu artystów, między innymi Williama Szekspira, George’a Bernarda Shaw'a, Friedricha Schillera, Marka Twaina, Woltera, Jana Matejki czy Giuseppe Verdiego. Także współcześni ludzie sztuki inspirują się odważną Francuzką, jak choćby Luc Besson czy Leonard Cohen.

Cechy

Joanna jest kobietą, którą wyróżnia wiara w siebie i we własne umiejętności. Nie boi się podejmować nawet najtrudniejszych wyzwań, a że jest opanowana i potrafi działać pod presją, osiąga wiele sukcesów. Dziewczyna o imieniu Joanna z pewnością znakomicie sprawdzi się na stanowisku kierowniczym, gdyż jest dobrym organizatorem, nie boi się presji, odpowiedzialności i wie jak zarządzać zasobami ludzkimi. Jej ogromną zaletą jest to, że nie upiera się na siłę przy swoim zdaniu, jeśli ktoś przedstawi jej racjonalne argumenty. W ogóle Joanna to realistka, daleko jej do bujania w obłokach. Dość szybko odkłada na bok marzenia o wielkiej karierze aktorki, piosenkarki czy modelki. Woli się skupić na rzeczach będących w jej zasięgu. Z tego powodu jest zazwyczaj pogodzona ze swoim losem i rzadko wpada w depresję, chandrę. Należy do dzielnych optymistek, które uważają że każdy problem da się rozwiązać.

Joanna bez trudu nawiązuje kontakty, wie jak dostosować się do każdego otoczenia. Z pewnością wpływa na to fakt, że okazuje innym uprzejmość i szacunek. Jest jednak pewna grupa ludzi, wobec której bywa ironiczna i sarkastyczna – na nerwy działają jej bowiem przemądrzałe i wywyższające się osoby. Pyszałków omija z daleka, bo wie, że szybko straci cierpliwość, a wtedy najczęściej jest za późno by ugryźć się w język.

Według wielu imienników Joanna jest typem kobiety, która lubi chodzić własnymi ścieżkami. Po prostu nie marnuje czasu na głupoty, woli go wykorzystać na swoje zainteresowania, wśród których są przede wszystkim: kulinaria, moda, turystyka. Obraca się w towarzystwie najbliższych osób, co do których ma pewność, że nie odwrócą się od niej gdy będzie potrzebowała pomocy. Ona również dba o nich jak najlepiej – wstawi się, nawet gdy ci nie mają racji, odda ostatni kawałek chleba.

Dziewczyna o tym imieniu przywiązuje dużą wagę do wyglądu osobistego. Kupuje markowe kosmetyki (uwielbia zwłaszcza szpilki) i ubrania, umie dopasować strój do okoliczności, pory dnia i roku oraz swojej sylwetki, dba o fryzurę, paznokcie, itp. Uważa że „jak cię widzą tak cię piszą”. Oczywiście pilnuje też, by waga się zgadzała. Choć jest łakomczuchem, łasym na czekoladki i lody, to trzyma się diety, trenuje kondycję. Bardzo lubi szczególnie biegać i jeździć na rowerze, choć całkiem sporo kalorii traci na parkiecie. Imprezy to jej żywioł, zawsze pierwsza rwie się do tańca.

Zazwyczaj późno wychodzi za mąż i decyduje się na potomstwo, ale jeśli już założy rodzinę, to świetnie sprawdza się jako matka. Często chwali się swoimi dziećmi i uważa je za największy sukces życiowy, reszta jest dla niej tylko dodatkiem do życia rodzinnego. Jak zresztą podają imienniki Joasia jest kobietą zżytą ze swoją familią – także rodzeństwem, dziadkami czy kuzynami. Uwielbia spotkania przy wspólnym stole, nie tylko od święta.

Joanna niczym słynna imienniczka d’Arc jest przede wszystkim dzielną kobietą, która odważnie patrzy na świat. Za najbliższych wskoczyłaby w ogień, dlatego warto mieć taką osobę u swego boku.