Imieniny Jolanty

Pochodzenie

Etymologia imienia Jolanta nie została jednoznacznie ustalona. Przyjęło się, że pochodzi z greki, gdzie źródłosłów tworzy „ion” czyli „fiołek” oraz „anthos” - „kwiat”. Jolanta oznaczałaby więc „kwiat fiołka”. Fiołek jest kwiatem o ciekawej symbolice, którą kobieta o imieniu Jolanta powinna poznać. W tradycji chrześcijańskiej wyraża skromność, cnotę i pokorę, wdowieństwo i ascezę. Jako że jest kwiatem, który szybko przekwita utożsamiany jest również z przemijaniem, żałobą. Dla Greków fiołek był natomiast symbolem wiosny oraz stanowił atrybut bogini mądrości Ateny. Mieszkańcy Hellady wierzyli też, że fiołki chronią przed upiciem się, migreną i kacem. Ciekawostką jest fakt, że w tradycji greckiej określenie pięknych kobiecych piersi „iokolpos” związane jest z fiołkami („piersi fiołkami pachnące").

Imię Jolanta może wywodzić się też od germańskiego imienia męskiego Wiolant, którego źródłem jest anglosaski czasownik „veljan” oznaczający „łączyć, zaślubiać”.

Zgodnie z etymologią literacką, Jolanta pochodzi od węgierskiego źródłosłowu „jo leany”, czyli „dobra dziewczyna”.

W Polsce imię pojawiło się w XIII wieku, najpierw w 1277 roku jako Jolenta, a około 20 lat później jako Jolanta.

Patron

Jolenta Helena

Jolenta urodziła się w królewskiej rodzinie węgierskiej. Jej rodzice Bela IV i Maria Laskarina zapewnili jej wychowanie w atmosferze ascezy, pobożności i surowych obyczajów. Ojciec zamierzał wydać ją za mąż za któregoś z książąt piastowskich, więc wysłał dziewczynkę do Krakowa na dwór swojej siostry św. Kingi, żony Bolesława V Wstydliwego. Warto pokreślić, że

w poczet świętych lub błogosławionych zaliczono również jej siostrę św. Małgorzatę Węgierską, ciotkę Elżbietę z Turyngii oraz stryjenkę - bł. Salomeę.

Jako dwunastolatka została wydana za księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego. Uroczystości ślubne, które według Jana Długosza trwały kilkanaście dni odbyły się na Wawelu. Małżeństwo przetrwało 23 lata, a jego owocem były trzy córeczki: Elżbieta, Jadwiga i Anna. Jolanta uchodziła za wzorową matkę i żonę, gdyż osobiście wychowywała swoje potomstwo, co w rodzinach królewskich było rzadkością. Po śmierci Przemysła I, brata Bolesława, opiekowała się również jego dziećmi.

Zgodnie z powiedzeniem, że za każdym sukcesem wielkiego mężczyzny stoi mądra kobieta warto pamiętać że sukcesy księcia wielkopolski były możliwe dzięki Jolencie. Bolesław był zarówno dobrym zarządcą, jak i opiekunem kościoła, między innymi sprowadził do Wielkopolski franciszkanów, uposażał klasztory. Nie bez powodu zyskał więc przydomek „Pobożny”.

Po śmierci męża kobieta została mniszką i wstąpiła wraz z siostrą Kingą do Zakonu św. Klary w Starym Sączu. W 1292 roku odeszła Kinga, wtedy Jolenta przeniosła się do zakonu w Gnieźnie.

Tam zmarła około 1300 roku. Jej grób wkrótce stał się celem pielgrzymek oraz miejscem uzdrowień, ale beatyfikowano ją dopiero w 1827 roku.

Jolenta jest patronką Wielkopolski, Kalisza, archidiecezji gnieźnieńskiej oraz matek.

Cechy

Jola należy do tych kobiet, które zdecydowanie trudno… przegadać. Jest przeświadczona o swojej inteligencji, znajomości życia i ludzi. Często się to potwierdza, dlatego lepiej jej nie okłamywać. Na każdy temat ma swoje wyrobione, jedyne słuszne zdanie, a do tego potrafi „zagiąć” niejednego „mądralę”. Niekiedy może to irytować, ale na co dzień jest po prostu wesołą towarzyszką.

To co rzuca się w oczy u Jolanty to jej ogromny entuzjazm. Jeśli tylko nabierze przekonania do jakiegoś pomysłu lub idei, nie spocznie, póki nie dopnie swego. Nie należy przy tym do ludzi, którzy mają słomiany zapał, jeśli więc decydujemy się na wspólną realizację jakiegoś projektu, musimy liczyć się z działaniem na wysokich obrotach. Tak samo jest w pracy – gdy tylko trafi na zajęcie pochłaniające jej uwagę, gdzie będzie odgrywała wiodącą rolę, z pewnością odniesie sukces zawodowy. Według imienników Jola najlepiej sprawdzi się w profesjach związanych z ekonomią, handlem oraz projektowaniem wnętrz lub ubrań.

Jola jest kobietą, która nie potrafi skrywać swoich emocji. Gdy się cieszy, nie ma mowy by utrzymała powagę, gdy jest smutna lub zła, łzy same ciekną jej po policzku. Z tej charakterystyki można więc wywnioskować, że Jolanta jest zawsze szczera – nawet, gdyby chciała, to nie potrafi kłamać.

Kobieta o imieniu Jolanta jest dość uparta – nie tylko trudno zmusić ją do działania wbrew woli, ale do zmiany raz podjętej już decyzji. Swoista konsekwencja ma oczywiście swoje plusy, ale niestety nawet gdy Jola nie ma racji, nie przyzna tego, lecz będzie szła w zaparte.

Jolę od najmłodszych lat pociąga ryzyko, tajemnice. Przekłada to się na zainteresowania, spośród których pasują do niej sporty ekstremalne, literatura przygodowa, kryminalistyka.

Fiołek jest kwiatem, który z jednej strony jest symbolem piękna, ale z drugiej wszyscy znamy określenie „mieć fioła”. Doskonale pasuje to do Joli – w miłości jest bardzo temperamentną kobietą, niekiedy nawet despotyczną/szaloną. Niejednemu mężczyźnie zawróci w głowie…

Pociągają ją tajemniczy, pewni siebie faceci, do których ma ewidentnie słabość. Tutaj potwierdza się wcześniejsza charakterystyka - gdy się zauroczy lub zakocha, to nie odpuści, póki nie zdobędzie mężczyzny. Jeśli jednak okaże się, że to nie „ten jedyny” – szybko zrezygnuje i się wycofa. Gdy Jola pozna już odpowiedniego partnera, jest taka jak fiołek, który oprócz piękna symbolizuje wierność, stałość w uczuciach, miłość, namiętność.

Warto wiedzieć, że Jolanta ma obsesję na punkcie swojego domu. Nie chodzi tu tylko o czystość i porządek, ale i umeblowanie. Kupowanie różnych rzeczy do mieszkania (meble, dywaniki, obrazy, wazony, sprzęty RTV i AGD) sprawia jej niebywałą przyjemność.

Jola to kobieta o ciekawej, wybuchowej charakterystyce, to nie ulega wątpliwości. Potrafi zaskoczyć każdego, nawet osobę, która zna ją kilkanaście lat…