Imieniny Kingi

Pochodzenie

Imię przywędrowało do języka polskiego z języka węgierskiego, gdzie było zdrobnieniem imienia Kunegunda. Węgrzy zapożyczyli je natomiast od Niemców.

W naszych źródłach imię pojawiło się co najmniej w 1266 roku. Jako pierwsza w naszym kraju nosiła je błogosławiona Kinga, córka Króla Węgier Beli IV i żona księcia krakowsko-sandomierskiego Bolesława Wstydliwego.

Patron

Św. Kinga

Św. Kinga pochodziła z dynastii Arpadów, była córką króla Węgierskiego Beli IV. Jej rodzina zapisała się bardzo pozytywnie w historii Kościoła, wśród bliskich Kingi wyniesionych na ołtarze można wymienić św. Małgorzatę Węgierską i bł. Jolentę (siostry Kingi), św. Elżbietę Węgierską (ciotka), bł. Salomeę (szwagierka) św. Jadwigę Śląską i św. Agnieszkę z Pragi (dalsze krewne).

W 1239 roku w wieku 5 lat przybyła do rozbitej na dzielnice Polski. Ze względów politycznych zaręczono ją z księciem sandomierskim Bolesławem Wstydliwym, synem Leszka Białego. Według kanonicznej formy sponsalia de futuro (zaręczyny na przyszłość) poślubiła wybranego kandydata, w posagu przynosząc mu dodatkowo 40 tysięcy grzywien, a także sól węgierską. Jedna z legend głosi, że gdy Kinga dowiedziała się że w Polsce jest niedostatek soli, pojechała wraz z ojcem do żupy w Marmarosz i do jednego z szybów wrzuciła pierścień. Po pewnym czasie doniesiono jej, że górnicy wydobyli go w Bochni. Za czasów św. Kingi rozwinęło się wydobycie soli w Bochni i Wieliczce (do dziś jest patronką górników z tych kopalń) za sprawą sprowadzonych przez nią górników węgierskich. W Wieliczce znajduje się zresztą unikatowa XVII wieczna kaplica z soli kamiennej.

Początkowo mieszkała na dworze książęcym w Sandomierzu i w Krakowie, jednak w wyniku zagrożenia najazdem Tatarów opuściła nasz kraj i udała się na Węgry i na Morawy, gdzie przebywała w klasztorze cystersów w Welehradzie. Z tym okresem wiąże się legenda według której Kinga zraniła sobie stopy podczas ucieczki przed Tatarami. W miejsce gdzie spadały jej łzy wyrastały białe goździki, natomiast zamiast krwi pojawiały się czerwone kwiaty. Wokół postaci św. Kingi zgromadziło się też wiele innych legend, np. mówiąca o tym, że w miejsce, gdzie rzuciła wstążkę miał wypłynąć Dunajec.

Po powrocie do Krakowa oznajmiła Bolesławowi, że pragnie zachować dozgonną czystość w małżeństwie. Król zgodził się na ślub dziewictwa, stąd historycy nadali mu przydomek „Wstydliwy”. Ślubowali później to postanowienie przed biskupem krakowskim Janem Prandotą w kościele franciszkanów.

Trwała wiernie u boku męża podczas trudnego okresu, w jakim przyszło mu panować. Posag, który przywiozła do naszego kraju w dużej mierze przyczynił się do odbudowy spalonej przez Tatarów ówczesnej stolicy, czyli Krakowa. W ramach wdzięczności Bolesław oddał jej ziemię sądecką, którą bardzo mądrze zarządzała. Dbała nie tylko o dobra materialne mieszkańców, alei i dobra duchowe. Nadawała liczne prawa, budowała przytułki dla ludzi starych i biednych, fundowała klasztory i kościoły. Równocześnie pomagała mężowi finansowo odbudowywać spalone wsie i miasta. Kinga w tym samym czasie wstąpiła też do III Zakonu św. Franciszka.

Po śmierci męża Kinga została klaryską poświęcając się służbie Bogu w klasztorze w Nowym Sączu. W 1291 roku zapadła na śmiertelną chorobę, w wyniku której wkrótce zmarła. Liczne łaski i cuda u grobu Kingi oraz dokonania za życia sprawiły, że szybko zaczął otaczać ją kult, jednak oficjalne zaszczyty przyszły wiele lat później. W 1960 roku papież Aleksander VIII nadał Kindze tytuł błogosławionej, a w 1715 roku papież Benedykt XIII ogłosił bł. Kingę patronką Królestwa Polskiego i Litwy. Warto dodać, że wielkim zwolennikiem kultu Kingi był Jan Paweł II, który potwierdził cudowne uzdrowienie za jej przyczyną i kanonizował ją podczas swojej pielgrzymki do Polski w Starym Sączu 16 czerwca 1999 roku.

Cechy

Kinga należy do zaradnych kobiet, które wolą wziąć sprawy w swoje ręce niż oglądać się na innych. Już zresztą jako mała dziewczynka jest bardzo energiczna, przedsiębiorcza i ma głowę pełną pomysłów. Zadaje starszym wiele pytań i uzyskane odpowiedzi sprawiają, że o wiele szybciej niż inne dzieci dojrzewa i zdobywa wiedzę o świecie. Jest też nad wyraz odpowiedzialna, rodzice na przykład bez strachu mogą powierzyć jej opiekę nad młodszym rodzeństwem. Z drugiej strony trzeba przyznać że opiekuńczy charakter przejawia się w skłonnościach do dyrygowania, wydawania poleceń. Te wszystkie cechy sprawiają, że Kinga bryluje w szkole, zarówno dobrymi ocenami w dzienniku, jak i w wyborach na przewodniczącego czy kapitana szkolnej drużyny. Niespożyta energia, której dziewczyna o tym imieniu ma aż nadto, często jest pożytkowana właśnie na sport. Nikogo więc nie dziwi widok małej Kingi uganiającej się razem z chłopakami za piłką.

W dorosłym życiu dzięki inteligencji, błyskotliwości i energiczności Kinga radzi sobie znakomicie. Wykonywanie żadnej pracy nie jest dla niej zbyt trudne, dobrze powodzi jej się także w kontaktach z innymi ludźmi. Mimo swoich zapędów do dominowania i rządzenia, świetnie dogaduje się z podobnymi do siebie osobami, czyli aktywnymi, przebojowymi i przede wszystkim wesołymi. Kinga zresztą wyróżnia się poczuciem humoru i optymistycznym nastawieniem. Jak na dziewczynę, rzadko płacze – nawet gdy zostawi ją chłopak lub przed ważną imprezą pojawi się sporych rozmiarów pryszcz. Jest to prawdopodobnie spowodowane pozornym opanowaniem, które brane jest czasami nawet za przejaw obojętności czy chłodnych uczuć. Tylko najbliżsi przyjaciele Kingi wiedzą jednak, że w jej duszy tli się żar, a ona sama potrafi uzewnętrzniać swe emocje. W towarzystwie dalszych znajomych rzadko jednak je ujawnia, woli pokazywać się jako opanowana i stonowana kobieta.

Kinga żyje po to by…kochać. Od zawsze ma wielu adoratorów, co sprawia jej dużą przyjemność. Nie bierze to się z niczego – oprócz miłego usposobienia, przebojowości, atutem Kingi jest jej wygląd. Dba o każdy aspekt swojej kobiecości – od zmysłowych ruchów, seksownych i eleganckich ubrań po dobre perfumy czy dodające uroku błyskotki. Kinga powinna jednak opanować się jeśli chodzi o zakupy – potrafi bowiem wydać dużą część kieszonkowego lub wypłaty na ubrania i kosmetyki. Jedną z jej pasji jest zresztą moda, więc Kinga nie potrafi przejść obojętnie obok nowych kolekcji.

Warto wspomnieć o tym, że Kinga jest obiektywną i sprawiedliwą osobą. Nawet jej najbliżsi muszą liczyć się z tym, że jeśli nie mają racji, to nie mają również od niej poparcia. Dziewczyna o tym imieniu nie rzuca słów na wiatr i zanim wygłosi jakiekolwiek opinie, dokładnie przeanalizuje wszystkie argumenty. Z tego względu świetnie sprawdzi się w takich zawodach jak dziennikarka i sędzia.

Kinga jest osobą, która świetnie sprawdza się w każdej roli – matki, żony, koleżanki czy współpracowniczki. Dobrze mieć ją u swojego boku!