Imieniny Krzysztofa

Pochodzenie

Imię to pojawiło się w naszym języku jako łacińskie zapożyczenie imienia Christophorus, choć pochodzi z greki i oznacza „niosący Chrystusa” lub „wyznający Chrystusa”. Te sformułowania należy rozumieć zarówno dosłownie, jako osobę niosącą Jezusa fizycznie lub w sensie metaforycznym, jako człowieka przekazującego jego nauki.

W dokumentach z okresu średniowiecza, imię Krzysztof pojawia się pod różnymi postaciami, w tym: Christophorus (1228), Cristopherus (1403), Krzysztopor (1436). W starych zapiskach można też doszukać się zdrobnień, takich jak Krzystek/Krystek, Krzystko/Krystko, Krzystel/Krystel czy Krystak. W Polsce imię początkowo nadawała głównie arystokracja i uboższa szlachta, dopiero około XIX wieku stało się ono popularne wśród wszystkich warstw społecznych.

Od tego imienia pochodzą następujące nazwiska: Krysztof, Krysztofiak, Krzyszkowski, Krzysztofowicz, Krzyżanowski.

Patron

Św. Krzysztof

Człowiek, który jest dziś patronem kierowców urodził się w miejscowości Samon w Licji pod koniec II wieku. Rodzice nadali mu imię Reprobus, co po grecku oznacza osobę odrażającą. Wyróżniała go przede wszystkim ogromna siła i wzrost. Gdy dorósł obrał sobie za cel pracę dla najsilniejszego człowieka na świecie. Początkowo uważał za takiego władcę swojej krainy, jednak ten bał się szatana. Reprobus zmienił więc służbę, ale dowiedział się, że diabeł boi się z kolei Chrystusa. Zainteresował się nim, jego naukami,a przydrożny pustelnik doradził mu, że jeśli chce się zrehabilitować powinien pomagać zwyczajnym ludziom. Dobre uczynki polegały przede wszystkim na transportowaniu pielgrzymów przez rzekę Jordan. Pewnego dnia, gdy przenosił na swoich ramionach dziecko, poczuł jego ogromny ciężar. Dziecko przemówiło do niego, że jest on tym, który dźwiga na swych barkach cały świat. Wtedy też Reprobus został ochrzczony przez Chrystusa i otrzymał imię Krzysztof. Do dziś przedstawiany jest na wizerunkach ikonograficznych z dzieciątkiem Jezus na barkach. Podczas owego zdarzenia Chrystus przepowiedział mu również męczeńską śmierć, która nastąpiła około 250 roku, za panowania Trajana Decjusza.

Kult Krzysztofa rozwinął się z końcem V wieku. Jest patronem kierowców, przewodników, podróżników, tragarzy, turystów, pielgrzymów, mostów, miast położonych nad rzekami oraz miasta Wilna. Św. Krzysztof wchodzi w poczet Czternastu Świętych Wspomożycieli, do których Kościół katolicki zaliczył go za skuteczne wstawiennictwo u Boga, zwłaszcza w przypadku chorób.

Warto wspomnieć o tym, że dzień św. Krzysztofa (25 lipca) jest dość hucznie obchodzony w Polsce. W niektórych parafiach odbywa się poświęcenie pojazdów, celebrowany jest też Dzień Bezpiecznego Kierowcy.

Cechy

Przyjęło się, że mężczyzna o imieniu Krzysztof, niczym słynny Kolumb, ma żyłkę odkrywcy, poszukiwacza przygód i podróżnika. Lubi poznawać nowe miejsca i nawiązywać znajomości, a nuda to jego największy wróg. Zmiany, innowacje, wynalazki – to działa na niego bardzo pozytywnie. Interesuje się wszystkimi nowościami, nieważne czy chodzi o model smartfona, gatunek muzyczny, premierę filmową czy prezentacje samochodu. Krzysiek wyznaje też zasadę, żeby codziennie zrobić coś pierwszy raz, przeżyć nowe doświadczenia. Unika schematów i rutyny.

Co ciekawe, od powyższej charakterystyki odbiega jego życie zawodowe. Krzysztof bowiem dąży do celu jedną, obraną zawczasu drogą, często przywiązuje się do jednego pracodawcy/firmy. Jeśli znajdzie posadę, która go zadowala finansowo i daje radość, nie będzie dalej szukał. Stabilność to w tym przypadku kluczowa sprawa. Jest z tego powodu lojalnym pracownikiem, który nie ucieknie przy pierwszej lepszej okazji do konkurencji. Słowo honoru ma dla niego duże znaczenie, większe nawet niż umowa pisemna. To oczywiście nie jedyne jego zalety zawodowe. Jest dokładny i kreatywny, potrafi rozwiązywać zawiłe problemy. Działa w myśl powiedzenia Alberta Einsteina „Szaleństwem jest postępować ciągle tak samo i spodziewać się innych rezultatów”. W końcu więc rozgryzie każdy dylemat.

Jak na patrona kierowców przystało, Krzysiek lubi jazdę samochodem. Warto jednak docenić jego zachowanie za kółkiem - jeździ bezpiecznie, jest opanowany, nie stanowi zagrożenia dla innych. Nie rzadko zresztą swoją karierę zawodową wiąże z autami – np. jako zawodowy kierowca, mechanik albo przedstawiciel handlowy.

W imiennikach poświęconych bohaterowi tego tekstu, znajdziemy potwierdzenie powyższego opisu. Jego zainteresowania to podróże, kulinaria, żeglarstwo, motoryzacja, film. Krzysiek trzyma rękę na pulsie, wie co się dzieje w polityce, gospodarce, kulturze czy sporcie. Regularnie ogląda dzienniki telewizyjne, czyta prasę i książki. Dzięki temu łatwo z nim nawiązać rozmowę, gdyż tematów na pewno nie zabraknie. Co więcej, gdy wczuje się w dyskusję to trudno komukolwiek dojść do słowa. Trzeba jednak przyznać, że przyjemnie się go słucha, gdyż potrafi w żartobliwy sposób przedstawić każdą sytuację.

Krzysztof jest na ogół miłym i sympatycznym człowiekiem, ale co jakiś czas zdarza mu się stracić równowagę. Nienawidzi złośliwych ludzi, kłamców oraz egoistów. Wyczuwa ich na kilometr, i co najmniej o tyle stara się być od nich oddalony. Gdy są w pobliżu staje się drażliwy, łatwo go wtedy sprowokować.

W miłości lubi dominować nad partnerką, bywa zazdrosny bez powodu. Jest jednak stały w uczuciach, wierny, a przede wszystkim romantyczny. Swoją kobietę zabiera do przytulnej restauracji, regularnie kupuje kwiaty, prawi komplementy. Wybranka może też liczyć, że będzie dobrym mężem i ojcem, który wychowa dzieci na porządnych i nowoczesnych ludzi. Robi to jednak w tradycyjnym stylu – otacza opieką, ale wymaga dyscypliny, szacunku do starszych osób, pieniędzy (ile by ich nie miał), rodziny, środowiska. Nie traktuje ich jak złotych ptaków w klatce – pozwala poznawać świat na własnej skórze, popełniać błędy. Zawsze jest jednak w pobliżu, by nie były one zbyt duże.

Krzysiek to człowiek, który cieszy się każdą chwilą, jest optymistą i rzadko kiedy załamuje ręce. Trzeba tylko wiedzieć, że potrzebuje wsparcia od bliskich. Bez tego nawet przygody w stylu Kolumba go nie cieszą.