Imieniny Michała

Pochodzenie

Hebrajskie imię Mika'el znaczy „któż jak Bóg”. Nosiło je kilku cesarzy bizantyjskich, także w Polsce jest popularne od setek lat. Pierwsze znane formy występujące w naszym języku to Michał (1065), Michahel (1110), Michael (1203). W późniejszych latach można doszukać się zniemczonych form, takich jak Michel (1310), Michil (1380), Michial (1394). Zdrobnienia powszechne w dawnych czasach to m. in. Michałek, Michałko, Michalik, Michalec czy Michelik. Od tego imienia pochodzi wiele nazwisk, w tym Mich, Michajłow, Michalak, Michalczewski, Michalczuk, Michalik, Michalkiewicz, Michalski, Michnik, Misiukiewicz, Miśkiewicz.

Popularność imienia Michał utrzymuje się niezmiennie od czasów średniowiecza, w czym spora zasługa Henryka Sienkiewicza, który stworzył postać Michała Wołodyjowskiego. Obecnie w Polsce żyje ponad 400 tysięcy Michałów, a ponad 160 tysięcy z nich urodziło się w latach 80. XX wieku. W 2014 roku Michał było jednym z najchętniej wybieranych imion w Polsce – nadano je ponad 5 tysięcy razy.

Imię Michał jest bardzo cenione na całym świecie, a w Stanach Zjednoczonych w XX wieku nie miało sobie równych. W latach 1954-1998 tylko raz wypadło poza pierwsze miejsce najpopularniejszych imion – w 1960 roku na rzecz Dawida. Imię Michael noszą takie amerykańskie legendy jak Jordan, Tyson, Jackson, Jagger, Douglas.

Patron

Archanioł Michał

Archanioł Michał to jeden z najważniejszych książąt nieba w religii chrześcijańskiej, pojawiający się kilka razy na kartach Nowego i Starego Testamentu. Archanioł jest pierwszym wykonawcą woli Boga i realizatorem jego planów oraz poleceń spośród wszystkich istot niebieskich. Istotną rolę Michał odegrał w momencie zbuntowania się Lucyfera – jako pierwszy wystąpił przeciw upadłemu aniołowi.

Spektakularne działania sprawiły, że Michał jest bardzo poważany w tradycji chrześcijańskiej i jego imię często nadawane jest chłopcom. Jest patronem Anglii, Hiszpanii, Francji oraz wielu miast (m. in. Kijów, Biała Podlaska). Michał jest ceniony przez ludzi za wstawiennictwo u Boga, uważa się go za opiekuna kaplic cmentarnych, ratowników, a na Wschodzie także osób chorych.

W religii judaistycznej Michał wymieniany jest wśród siedmiu aniołów wyższego rzędu, także w islamie Michał (Mika'il) należy do najważniejszych aniołów.

W ikonografii anioł stróż ludu chrześcijańskiego przedstawiany jest jako rycerz z mieczem i pokonanym u stóp szatanem. Na tarczy widnieje natomiast napis „Quis ut Deus” co jest tłumaczeniem jego imienia: „któż jak Bóg”. Artyści widzą go również z wagą do odmierzania dobrych uczynków, stąd jest patronem złotników.

Michał Kozal

Kozal urodził się w 1893 roku w Nowym Folwarku koło Krotoszyna. W latach szkolnych w czasie zaborów działał w tajnym Towarzystwie im. Tomasza Zana o charakterze patriotyczno-samokształceniowym. Przez pewien czas był nawet jego prezesem

W 1914 roku po zdaniu egzaminu maturalnego wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu i ukończył w nim kurs teoretyczny. Kurs praktyczny zaliczył już w Seminarium w Gnieźnie, gdzie w 1918 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W tym samym roku rozpoczął działalność duszpasterską w Kościelcu koło Inowrocławia. Pracował również jako katecheta w gimnazjum żeńskim oraz w kurii archidiecezjalnej w Gnieźnie.

Jego działalność duszpasterska była doceniania przez kolejnych Prymasów Polski, a kilka tygodni przed wybuchem II wojny światowej mianowany został biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej. Kozal pełnił posługę duchową mieszkańcom Włocławka, opatrywał rannych, wspierał opuszczonych i nieszczęśliwych, a po wyjeździe za granicę biskupa diecezjalnego włocławskiego Karola Radońskiego przejął jego obowiązki.

Niemcy aresztowali go w listopadzie 1939 roku, wraz ze wszystkimi włocławskimi duchownymi. Więziono go m. in. w Lądzie, Poznaniu, Berlinie i Norymberdze. Stolica Apostolska czyniła zabiegi dyplomatyczne by objął urząd biskupa lubelskiego lub przyjął obywatelstwo niemieckie, jednak Polak stanowczo odmawiał. Ostatnim przystankiem w jego życiu był obóz w Dachau, gdzie zmarł na wskutek wycieńczenia i tortur stosowanych przez nazistów. Zachorował na tyfus, lecz przyczyną śmierci był najprawdopodobniej zastrzyk z fenolu.

Michała Kozala od zawsze otaczała aura świętości i niezwykłej dobroci, która udzielała się innym, uważa się go za wielkiego patriotę. Jest przedstawiany w stroju biskupim, na tle obozu koncentracyjnego. Papież Jan Paweł II beatyfikował go w czasie swojej trzeciej pielgrzymki do naszego kraju, w czerwcu 1987 roku.

Cechy

Mężczyzna o imieniu Michał należy do ludzi zdecydowanych, a swoją pewnością siebie i optymizmem potrafi zmobilizować innych do działania. W związku z tym jest charyzmatyczny i cieszy się poważaniem, ma predyspozycje do odgrywania roli lidera, kierownika. Minusem takiego usposobienia jest przekonanie, że wszystko kręci się wokół niego. Ocenianie ludzi przez pryzmat własnej osoby przysparza mu równie wielu wrogów co przyjaciół. Nie pomaga również fakt, że dyplomacja czy pójście na kompromis nie są w jego stylu – nigdy nie zadowala się półśrodkami. „Wszystko albo nic” - to jego dewiza, którą wyznaje niezmiennie.

Michał jest człowiekiem niezwykle ambitnym, podejmuje się nawet tych zadań, których nie potrafi wykonać. W związku z tym łatwo urazić jego dumę i sprowokować do bezmyślnego działania, co często jest przyczyną kompromitacji. Ponadto bardzo przeżywa każdą porażkę - nawet drobne niepowodzenie rozpamiętuje przez długi czas. Jest również pamiętliwy w stosunku do ludzi – jeśli ktoś go zrani, musi się liczyć z tym, że trudno będzie mu odbudować jego zaufanie. Na szczęście równie długo pamięta dobre uczynki i jest lojalny wobec przyjaciół.

Jedną z najbardziej pożądanych zalet, które posiada Michał jest znakomite zdrowie – ma dobrą kondycję fizyczną, pamięć, nie narzeka na choroby. To z pewnością wpływa na to, że jest pogodnym, chłopakiem, lubiany, w towarzystwie. Cieszy się też powodzeniem u kobiet, choć czasami miewa trudności ze zrozumieniem potrzeb swojej partnerki. Musi ona pamiętać, że czasem trzeba mu powiedzieć wprost czego oczekuje. Obrażanie się i robienie naburmuszonej miny raczej nic nie da, z prostego powodu – Michał się nie domyśli że coś przeskrobał albo zapomniał.

Jednym z kłopotów Michała w codziennym życiu są pieniądze, bowiem zarządzanie kapitałem nie należy do jego mocnych stron. Wydawanie gotówki na rożne przyjemności przychodzi mu bez trudu, nie jest typem, który chowa ją do skarpetki. A co najchętniej kupuje? Lista jest długa... od markowych ciuchów i kosmetyków, po płyty, sprzęt elektroniczny, na wystawnej kolacji kończąc. Warto też odnotować, że ma gest – postawi piwo koledze w barze, mamie zrobi zakupy, a dziewczynie zafunduje piękny pierścionek. Powinien tylko pamiętać, że portfel to nie studnia bez dna, inaczej łatwo może wpakować się w długi.

W imienniku Iwony Huchli można przeczytać, że zainteresowania Michała to muzyka, literatura, modelarstwo, piłka nożna, koszykówka i wspinaczka. Jego preferowana ścieżka zawodowa pokrywa się z predyspozycjami do liderowania – autorka podaje że dobrze sprawdzi się jako wojskowy, przewodnik lub lekarz. Inne ciekawe informacje z tego źródła: kamień talizman to szafir, roślina brzoza, ulubiony owoc to brzoskwinia, a szczęśliwy dzień piątek.

W książce Henryki Łuszczyńskiej „Znaczenie imion” można natomiast przeczytać, że szanuje starszych, dobrze troszczy się o dom, dzieciom zapewnia siolidne wychowanie i wykształcenie. Jak podaje autorka, nie zawsze bywa za to doceniany.

Michał to człowiek, który jest autorytetem dla wielu osób. Warto jednak podkreślić, że szacunek zdobywa w sposób naturalny, niczego nie wymusza na otoczeniu. To dużo o nim świadczy.