Imieniny Norberta

Pochodzenie

Imię powstało na gruncie języka niemieckiego, od słów „nord” (północ) oraz „beraht” (sławny, wspaniały lub jasny, śniący). Imię Norbert można więc przetłumaczyć jako „sławny mąż z północy”. Po raz pierwszy zapisano je w 1216 roku.

Patron

Św. Norbert

Norbert pochodził z zamożnej i szanowanej rodziny z Xanten w Nadrenii Północnej-Westfalii. Jego ojciec pełnił funkcję urzędnika na dworze arcybiskupa Kolonii. To właśnie tam do szkoły katedralnej uczęszczał młody Norbert. Wcześniej chłopiec mianowany został kanonikiem w swoim rodzinnym mieście. Wkrótce został dworzaninem cesarza Henryka V, jednak gdy w 1115 roku papież Paschalis II rzucił klątwę na cesarza w związku ze sporem o inwestyturę, Norbert opuścił dwór, odrzucił też biskupstwo Cambrai ofiarowane mu przez wyklętego przez Kościół cesarza. Z drugiej strony Norbert cenił sobie rozrywki i frywolny tryb życia, więc niespecjalnie pociągało go duchowieństwo. Zmienił nastawienie, gdy cudem ocalał podczas burzy – mimo że został trafiony piorunem, wyszedł bez szwanku. Uświadomił sobie jednak jak blisko był śmierci – rozdał majątek ubogim i postanowił wstąpić do zakonu benedyktynów w Siegburgu, gdzie przyjął święcenia kapłańskie.

Na polecenie swojego biskupa musiał opuścić klasztor, więc przyłączył się do

tzw. „kapłanów wędrujących”, którzy podróżując propagowali reformy papieża Grzegorza VII. Na tym tle jednak Norbert miał konflikt z legatem papieskim, który uważał że reformy powinny iść odgórnie, a nie za sprawą duchownych niższego szczebla. Norbert udał się więc do w Galii – i uzyskał od papieża Gelazjusza II pozwolenie na głoszenie kazań w całym Kościele. Przemierzał cały kraj i wzywał do pokuty oraz poprawy. Wędrował boso i ściśle pościł, w końcu przypłacił więc za to zdrowiem – wyniszczony duchowny musiał przerwać swoją misję. W 1120 roku, gdy wrócił do pełnej sprawności, wraz z kilkoma towarzyszami (w tym z najlepszym przyjacielem Hugonem z Cambrai- Fosses) zamieszkał na pustkowiu leśnym w małej miejscowości Prémontré koło Laonu we Francji. W ten sposób zapoczątkował nowe zgromadzenie – zakon Kanoników Regularnych Ścisłej Obserwy, czyli norbertanów. Norbert nadał mu regułę św. Augustyna. Nazywani premonstratensami duchowni mieli na celu odnowienie dawnych ideałów życia zakonnego, dążyli też do tego, by ich wspólnota nie zamykała się w ścianach klasztoru, ale żeby jej członkowie niczym apostołowie prowadzili otwarty tryb życia. Do zakonu norbertanów należy obecnie około 1500 zakonników i około 50 domów. Spod jego skrzydeł wywodzi się aż 10 świętych i 4 błogosławionych (jedną z nich jest bł. Bronisława z Krakowa). W naszym kraju pierwsi członkowie zakonu zaczęli pojawiać się w 1126 roku.

5 lat po założeniu zakonu norbertanów Norbert objął prestiżową funkcję arcybiskupa Magdeburga. Do miasta przybył boso, oklaskiwany przez jego obywateli. Od razu rozpoczął wprowadzanie reform, począwszy od przywrócenia karności i moralności po uniezależnienie się kościoła od władzy państwowej. Z perspektywy naszego kraju Norbert nie budził sympatii, gdyż chciał podporządkować sobie kościół polski, rościł pretensje do ziem polskich, a biskupom wytyczył proces przed Kurią Rzymską. W 1133 roku udało mu się uzyskać bullę papieską znoszącą tytuł metropolii Gniezna. Oznaczało to, że diecezje polskie uzależnione były od tego momentu od Magdeburga. Na szczęście decyzji tej nie zdążono wcielić w życie, gdyż Norbert zmarł, a cesarz Lotar okazał się słabszy od Bolesława Krzywoustego.

W 1582 roku papież Grzegorz XIII zatwierdził kult Norberta, kanonizował go natomiast papież Grzegorz XV w 1621 roku. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 6 czerwca. Relikwie Norberta z Xanten znajdują się w stolicy Czech. Do klasztoru na Strahowie w Pradze sprowadzono je w czasie kontrreformacji w 1627 roku. Jest patronem tego miasta a także zakonu norbertanów i sióstr norbertanek.

Cechy

Mężczyzna o imieniu Norbert ma bardzo wiele zalet. W każdym niemal imienniku poświęconym Norbertowi możemy wyczytać, że jest to człowiek inteligentny, obdarzony dobrą pamięcią. Już jako mały chłopak z zadziwiającą łatwością czerpie wiedzę od innych osób, dlatego ważne jest by miał odpowiednie wzorce – zapamięta bowiem jak ojciec czy dziadek reperuje szafkę, ale z drugiej strony podchwyci przekleństwa starszych kolegów. Na szczęście im dojrzalszy jest Norbert tym lepiej odróżnia dobro od zła. Jest świetnym obserwatorem i znawcą natury ludzkiej, dlatego poradzi sobie w każdych warunkach i towarzystwie. Jest powszechnie lubiany, zwłaszcza że przebywając z nim nie musimy słuchać narzekań, rozterek czy pesymistycznych wizji przyszłości. Wręcz przeciwnie, Norbert to urodzony żartowniś i optymista, buńczucznie przekonany że każdy problem da się rozwiązać. Dzięki temu wysoko stawia sobie poprzeczkę i jeśli tylko ma pracowitą naturę, jest konsekwentny w swoich działaniach, ma szanse wybić się ponad przeciętność. Posiada dar mówienia i popularyzacji wiedzy plus zna się na ludzkiej psychice – a to predysponuje go do pełnienia wielu zawodów, między innymi nauczyciela, psychologa, trenera, polityka, marketingowca, handlowca czy artysty. Jeśli jest on żądny władzy, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że obejmie wysokie stanowisko. Pomaga mu oczywiście ujmująca osobowość i wysoka kultura osobista, zarówno w sposobie wysławiania się, zachowania jak i nienagannego ubioru. W dodatku jest cierpliwy i wyrozumiały - trzeba wiele trudu by go zrazić do siebie. Złość narasta w nim stopniowo, jednak gdy osiągnie wysoką temperaturę lepiej nie być w pobliżu.

Norbi to postępowy człowiek, tolerancyjny, daleki od powielania wszelkich stereotypów. Nie przeszkadzają mu tatuaże w miejscu pracy, osoby o innych narodowościach, wyznaniu czy poglądach. Nie znosi właśnie nietolerancji, obłudy, kłamstwa. Zawsze gotowy do merytorycznej dyskusji, bowiem jest głęboko przekonany o słuszności swoich argumentów. Jego zaletą jest więc też to, że nie boi się wyrażać swojego zdania. Gdy zostanie zmuszony do walki fizycznej, także nie zawaha się użyć pięści, choć przemoc akceptuje jedynie na ringu bokserskim. Lubi sporty walki, ponieważ może rozładować w ten sposób swoje emocje i rywalizować z innymi mężczyznami. Zarywa noce by oglądać walki bokserskie za oceanem, a filmy z Brucem Lee, Van Damem czy Jackie Chanem zna na pamięć. Pasjonują go treningi i wysiłek fizyczny więc lubi też inne sporty jak koszykówka, futbol meksykański czy siatkówka. W imiennikach podkreśla się, że Norbert czyta dużo książek, dobrze zna się na biologii, ma bogate życie wewnętrzne. Dba więc zarówno o ciało, jak i umysł.

Co ciekawe, jest nieco nieśmiały w stosunku do kobiet, zwłaszcza tych, które mu się podobają. Potrzebuje trochę czasu, by uwolnić pełnię przeżyć i ekspresję wobec partnerki. U płci przeciwnej zwraca przede wszystkim uwagę na intelekt, ale równie ważny jest dla niego wygląd. Lubi gdy kobieta dba o siebie i jest po prostu kobietą, a więc nosi spódniczki, unika typowo męskich zajęć i nie wstydzi się zapytać, co to jest spalony. Warto wiedzieć, że wszystkie panie, które zastanawiają się, czy umówić się z Norbertem powinna ucieszyć informacja, że jest dobrym mężem i wzorowym ojcem. Jego drobne wady, takie jak bałaganiarstwo, skłonności do spóźniania się czy mała domyślność w niektórych sprawach to drobnostki, którymi nie warto zawracać sobie głowy.