Imieniny Stefanii

Pochodzenie

Jest to żeński odpowiednik imienia Stefan, które wywodzi się od słowa oznaczającego „znak zwycięstwa". W naszym kraju imię pojawiło się najprawdopodobniej na przełomie XVII i XVIII wieku, choć większą popularność zdobyło w XIX wieku, być może wraz z wydawanymi w tym czasie w Polsce powieściami francuskiej pisarki Stéphanie de Genlis. W pierwszej połowie XX wieku było to dość popularne imię, choćby ze względu na powieść Heleny Mniszkówny pt. „ Trędowata”. Z czasem jednak rodzice coraz rzadziej decydowali się nadawać je swoim córkom.

Cechy

Optymistka, pogodna, ekspresyjna, inteligentna, błyskotliwa - te kilka słów idealnie opisuje charakter Stefani.

To co widać w zachowaniu Stefani, zwłaszcza dla postronnych obserwatorów, to duży dystans do siebie, luz, optymizm w każdej sytuacji. Można nawet odnieść wrażenie, że jest beztroskim lekkoduchem, ale to tylko pozory. Swoje obowiązki traktuje bardzo poważnie, tyle że potrafi oddzielić pracę od zabawy, żarty od poważnych spraw. No i do tego wrodzony optymizm sprawia, że do każdego zadania podchodzi pewnie, z przekonaniem że się uda. Po za tym, Stefania umiejętnie kryje trudne chwile w swoim życiu. Wiele problemów przeżywa w milczeniu, nie zasypuje swoimi zmartwieniami innych. Zresztą rzadko kiedy załamuje ręce z powodu nieprzychylności losu – uważa, że z każdych opresji jest jakieś wyjście.

Stefania prawie zawsze ma dobry humor, chyba że ...coś jej dolega. Jej nastrój zależy bowiem od stanu zdrowia – jeśli boli ją głową czy jest przeziębiona, można być pewnym, że uaktywni się jej sarkastyczna natura. Stefania to kobieta, z którą lepiej nie zaczynać. Wszystko przez to, że świetnie włada słowem, jest wręcz mistrzynią ciętej riposty. Potrafi bezlitośnie obnażyć słabości przeciwnika, wypunktować niczym wytrawny bokser. Nie zdarza się jej jednak kpić z kogoś bez powodu - „ofiara” musi sobie zasłużyć swoim chamstwem czy też zarozumiałością. Stefania potrafi także używać języka w sprawach zawodowych, stąd jest bardzo przedsiębiorcza. Nie boi się odzywać w towarzystwie, występować publicznie. Jeśli chce coś powiedzieć, to po prostu mówi. Nadaje się na przedstawiciela handlowego, ale też pisarkę, dziennikarkę czy aktorkę. Jej predyspozycje do dobrej retoryki biorą się z ciekawości świata, inteligencji, lektury książek czy rozmów z ludźmi. Stefania potrafi czerpać korzyści z obserwacji innych, szybko się uczy i to procentuje.

Ma silny instynkt opiekuńczy, wie jak postępować z dziećmi – kiedy pochwalić i nagrodzić, a kiedy krzyknąć. Bardzo lubi się z nimi bawić, a jej marzenia zawsze oscylują wokół pociech – najpierw jest to chęć posiadania własnego potomstwa, a w starszym wieku wnuczków. Nie trzeba dodawać, ze rozpieszcza ich jak mało kto.

Stefania świetnie sobie radzi jako pani domu – dba o czystość, dzieci zawsze mają odrobione lekcje i czyste ubrania, a jedzenie zaspokoi nawet najbardziej wybredne podniebienie. Zresztą wśród znajomych Stefcia jest znana jako niezastąpiona gospodyni. Kieruje się zasadą „gość w dom, Bóg w dom” – nikt nie ma prawa wyjść z jej przyjęcia głodny ani smutny. To właśnie pokazuje, jak fantastyczną osobą jest Stefcia.