Imieniny Tadeusza

Pochodzenie

Imię o trudnej do ustalenia etymologii. Najprawdopodobniej pochodzi z języka aramejskiego i łączy się z wyrazem „thad-daj”, czyli osobę o szerokiej piersi. Możliwe, że wzięło się z hebrajskiego „taddai” oznaczającego człowieka sprytnego, mądrego, śmiałego, odważnego.

W języku polskim pojawiło się wprost z łaciny, w której miało formę Thaddaeus (rok 1339). W dawnych źródłach imię zapisywane też było w takich postaciach jak Tadej, Tadzik, Tadaj. Na ziemiach należących do naszego kraju nie było specjalnie popularne, z wyjątkiem jego pólnocno-wschodniej części, gdzie obecny był kult św. Judy Tadeusza. Zmieniło się to dopiero w XIX wieku za sprawą Tadeusza Kościuszki i Tadeusza Rejtana. Adam Mickiewicz nadając jednemu z bohaterów „Pana Tadeusza” imię Tadeusz Soplica (na cześć Kościuszki) ugruntował jego znaczenie w Polsce. Imię Tadeusz było popularne jeszcze w latach 50. XX wieku, ale z czasem zaczęło być mniej używane. Mając na uwadze fakt, że jest to typowo polskie imię, rzadko nadawane w innych państwach, warto o nim pamiętać. W 2014 roku nadano je tylko 358 razy.

Żeńskim odpowiednikiem jest Tadea.

Od tego imienia pochodzą takie nazwiska jak: Tadelis, Tadeusiak, Tadowski, Tadzik, Tadzikowski.

Patron

Św. Juda Tadeusz
Juda Tadeusz, brat Jakuba należy do grona mniej znanych apostołów, w dodatku często mylony jest z Judaszem. W Nowym Testamencie pojawia się sporadycznie, np. w czasie Ostatniej Wieczerzy, gdy Jezus żegna się z apostołami. Juda zadaje wtedy dyskretne pytanie: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?” Po Zesłaniu Ducha Świętego Juda Tadeusz wraz z Szymonem Gorliwym głosił naukę chrześcijańską w Syrii, Persj i Mezopotamii. Według wielu źródeł obu spotkała męczeńska śmierć. Ciało Judy znajduje się w bazylice św. Piotra w Rzymie.

Kult św. Judy Tadeusza jest bardzo żywy w naszym kraju. Nabożeństwo do św. Judy jako patrona od spraw beznadziejnych jest ważnym wydarzeniem w polskim Kościele, odbywa się wtedy odczytanie próśb i podziękowań.

Juda Apostoł jest patronem Armenii oraz od spraw trudnych i beznadziejnych.

Cechy

Imię Tadeusz oznacza osobę śmiałą i odważną. Pod maską pewnego siebie człowieka Tadek skrywa jednak dużą wrażliwość – miewa wewnętrzne rozterki i problemy, tyle, że nie daje po sobie niczego poznać. Tak samo jest gdy ktoś go zawiedzie lub zrani – urazę długo trzyma w sercu, choć nigdy tego nie przyzna. Na pierwszy rzut oka Tadeusz jest więc opanowany i wyważony, ale kiedy wszystkie nagromadzone negatywne emocje osiągną zenit, potrafi wybuchnąć jako mało kto. Na szczęście nie należy do mściwych i pamiętliwych ludzi, chyba że ktoś naprawdę nadużył jego dobroci.

Mało jest rzeczy, które go przerażają – prędzej będzie to choroba bliskiej osoby, niż własna. Tak samo jest z podejmowaniem decyzji – nie boi się ryzykować, chyba że w grę wchodzi dobro drugiej osoby. Uważa że każdy powinien ponosić odpowiedzialność za swoje czyny.

Według „Księgi Imion na trzecie tysiąclecie” Iwony Huchli Tadeusz jest chłopakiem „do tańca i do różańca”. Potrafi być więc poważny lub romantyczny kiedy trzeba, ale znacznie częściej jest rozrywkowy i przebojowy. Zwłaszcza w okresie młodzieńczym wiecznie imprezuje – nieważne jaki jest dzień tygodnia ani jaka pogoda. Nie stroni od alkoholu, kobiet czy hazardu. Dopiero, gdy pojawiają się obowiązki rodzinne ogranicza balangi i poświeca swój czas żonie i dzieciom. Zdarza mu się co prawda wyjść z kolegami na piwo, ale rzadziej, no i przede wszystkim wraca tego samego dnia...

Jeśli można coś zarzucić Tadeuszowi, to będzie to pracoholizm. Jeśli akurat nie pracuje nad ważnym projektem zawodowym, to naprawia coś, remontuje, albo załatwia interesy ze znajomymi. Przez to czasami zaniedbuje bliskich, ale taką ma już naturę, że trudno mu usiedzieć w domu.

Tadzik jest inteligentnym człowiekiem i dobrze radzi sobie w życiu w każdej dziedzinie – sprawdzi się więc zarówno jako kierowca, wojskowy, handlowiec, pracownik biurowy czy sportowiec. Silny charakter bardzo przydaje się Tadeuszowi w grach zespołowych, w każdej prawie drużynie bywa ważną postacią, nierzadko nawet liderem/kapitanem.

Charakterystyczne dla Tadeusza jest to, że lubi wysiłek. Trening, sport, praca fizyczna sprawiają mu prawdziwą przyjemność. W tym wszystkim Tadek potrafi też znaleźć czas na oglądanie transmisji futbolowych, bokserskich czy skoków narciarskich.

Według imienników Tadeusz jest pomocnym człowiekiem. Gdy ktoś potrzebuje wsparcia, nie potrafi odmówić. Tyczy się to zarówno żebraka proszącego o drobne, jak i nowego pracownika w firmie. Zawsze też wstawi się za przyjacielem, nawet jeśli starcie z góry jest przegrane. Dobrze jest więc mieć takiego człowieka przy sobie.