Imieniny Urszuli

Pochodzenie

Imię Urszula powstało z wyrazu „ursula” będącego zdrobnieniem słowa „ursa” czyli niedźwiedzica.

W polskich dokumentach imię występuje od XIV wieku w formach Urszula i Orszula. Nigdy nie należało do specjalnie popularnych, a w XIX wieku było nawet uważane za staromodne i prowincjonalne. Większą popularność zyskało dopiero w latach powojennych.

Od tego imienia pochodzą takie nazwiska jak Orszulski, Urszulak, Urszulski, Urszulek.

Patron

Św. Urszula

Żywot św. Urszuli Męczennicy opiera się głównie na legendach i domysłach.

Urszula była córką króla Brytów (dzisiejsze tereny Wielkiej Brytanii). Według powszechnych źródeł o rękę pięknej i wspaniałodusznej rzymsko-brytyjskiej księżniczki starało się wielu mężczyzn, jednak ona jako chrześcijanka chciała służyć Bogu w dozgonnym dziewictwie. Oblubieniec Urszuli królewicz Eteriusz z Bretanii za zasługi wojenne otrzymał w nagrodę od cesarza ziemię, na której miał się z nią osiedlić. Pod wpływem rodziców Urszula zdecydowała się przyjąć propozycję małżeństwa i postanowiła udać się na pielgrzymkę do Rzymu. Towarzyszyło jej 10 służek dziewic, choć legendy mówią, że było ich 11 tysięcy. Po tym jak sam papież udzielił jej błogosławieństwa, wyruszyła w drogę powrotną, ale wskutek sztormu znalazła się w Kolonii, opanowanej przez barbarzyńskich Hunów. Ich król Attyla był pod wrażeniem urody Urszuli i zapragnął mieć ją za żonę. Po tym jak odrzuciła jego zaloty została zamordowana wraz ze swoimi towarzyszkami. Kiedy wszystkie dziewice zginęły, z nieba zstąpiło 11 tysięcy aniołów, co sprawiło, że Huni odstąpili od oblężenia Kolonii i opuścili tamte strony.

Kult Urszuli narodził się w miejscu jej śmierci, czyli niemieckiej Kolonii. Później rozprzestrzenił się w Hiszpanii i Włoszech. Św. Urszula jest patronką Kolonii, Sorbony w Paryżu oraz uniwersytetów w Wiedniu i w Coimbrze. Patronuje też nauczycielom, wychowawcom, młodym pannom, młodzieży i sukiennikom.

Bł. Urszula Ledóchowska.

Pochodziła z zasłużonej dla Polski rodziny, choć urodziła się 17 kwietnia 1865 roku w Austrii.

Jest młodszą siostrą bł. Marii Teresy Ledóchowskiej (założycielka misyjnego zgromadzenia sióstr klawerianek) i siostrzenicą prymasa Polski, kard. Mieczysława Ledóchowskiego. Brat Włodzimierz pełnił natomiast funkcję przełożonego Generalnego Towarzystwa Jezusowego.

Pod koniec XIX wieku wstąpiła do zakonu urszulanek w Krakowie przyjmując imię Urszula. W 1907 roku po otrzymaniu błogosławieństwa Piusa X przybyła do Petersburga, gdzie założyła szkołę i internat dla dziewcząt. Jej działalność społeczna nie uszła uwadze władz carskich, które oskarżyły ją o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Po wybuchu I wojny światowej musiała opuścić miasto białych nocy i udała się do Szwecji. Tam oraz w innych krajach skandynawskich organizowała pomoc charytatywną dla naszego kraju.

Po powrocie do Polski założyła w Pniewach pod Poznaniem nowe zgromadzenie zakonne – Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (tzw. urszulanek szarych). Warunki, w których żyły siostry były bardzo skromne, ale zakon rozrastał się na cały kraj – tworzono nowe internaty i akademiki, później także we Francji i Rzymie. Większość tych placówek nie otrzymywało żadnych dotacji, ich utrzymaniem zajmowała się Urszula. Zmarła 29 maja 1939 roku w Rzymie, gdzie wyjechała dopełnić formalności związanych z funkcjonowaniem zakonu. W pięćdziesiątą rocznicę śmierci jej ciało, które zachowało się od zniszczenia przewieziono z Włoch do Pniew. Urszula miała już wtedy tytuł błogosławionej, kanonizacja odbyła się w 2003 roku.

Jest patronką Sieradza.

Cechy

Urszula oznacza niedźwiedzicę, co znajduje odzwierciedlenie w jej charakterze. Jest bowiem silną i waleczną kobietą, która ma własne zdanie i nie zmienia go pod byle pretekstem. Warto jednak wiedzieć, że nie jest typem człowieka, który narzuca swoją wolę – szanuje osoby o innych poglądach, nawet bardzo skrajnych. Chętnie co prawda z nimi polemizuje, ale zawsze w kulturalny sposób.

Silna osobowość Uli przekłada się też na sprawy zawodowe. W każdej firmie, w której pracuje stara się odgrywać wiodącą rolę. Zawsze dąży do sukcesu, i w tym celu mocno nad sobą pracuje – uczęszcza na kursy, czyta książki, nie odpuszcza nauki. Bardzo często to procentuje i udaje jej się zdobyć wysokie stanowisko. Jako perfekcjonistka, tego samego wymaga od współpracowników lub podwładnych, stąd też trudno jej dotrzymać kroku.

Ula jest ciepłą kobietą, ale początkowo jest dość nieufna wobec potencjalnego chłopaka, analizuje jego zachowanie, a nawet wystawia na różne próby. Gdy jednak ten zdobędzie jej zaufanie, zyska wspaniałą i kochającą kobietę, która będzie z nim na dobre i na złe. Ula jest natomiast gospodynią domową pełną gębą - lubi dominować i podporządkowywać sobie innych, jednak w pozytywnym znaczeniu. Umie bowiem zmotywować partnera lub dzieci do stawiania sobie wysoko poprzeczki i osiągania dobrych wyników.

Jako pani domu świetnie czuje się wydając przyjęcia. Kieruje się zasadą „gość w dom, Bóg w dom”. Dba o więzy i utrzymywanie kontaktów, zazwyczaj to ona jest inicjatorką spotkań rodzinnych czy w towarzystwie znajomych. Przecieranie szlaków, wychodzenie przed szereg ma zresztą we krwi.

Ulka kocha czytać, można nawet powiedzieć, że jest od tego uzależniona. Pochłania zarówno ckliwe romanse, sensacje w stylu Agathy Christie, jak i horrory Stephena Kinga. Świetnie bawi się również przy czasopismach o gwiazdach i modzie. Nie stroni od nowych technologii, stąd jej zamiłowanie do czytania lub redagowania własnego bloga.

Imienniki opisują Ulę również jako kobietę o gołębim sercu, dobrą, skorą do niesienia pomocy. Puste miejsce przy wigilijnym stole nie jest u niej „pod publiczkę” – gdyby w drzwi zapukał nieznajomy, ugościłaby go jak najlepiej potrafi. Kobieta o tym imieniu uwielbia zresztą święta, nawet jeśli ma wtedy mnóstwo pracy w kuchni i sprzątania. Radość ze spotkania z bliskimi, wręczanie sobie prezentów są dla niej wspaniałym przeżyciem.

Podsumowując charakter Uli można łatwo zauważyć, że to silna kobieta, waleczna, ale przede wszystkim dobra. Ponad wszystko ceni rodzinę, przyjaciół, więc tym bardziej dobrze żyć z nią w zgodzie.