Barbórka

Dawniej pisane przez „u” zwykłe – tradycyjne święto górników, obchodzone w dniu świętej Barbary, patronki górników. Oprócz obchodów w kościele odbywają się również parady z orkiestrą, apele oraz rozmaite imprezy artystyczne i jubileuszowe. Na kilka dni przed obchodami organizowane są tzw. karczmy piwne, gdzie górnicy oddają się uroczystym rytuałom i oczywiście piciu piwa. Kobiety nie mają wstępu do karczm piwnych, zamiast tego organizują swoje imprezy, tak zwane combry babskie. Barbórka trwale wpisała się w kalendarz świąt i obchody odbywają się również w wielu szkołach i przedszkolach. Zwyczaj ten pozostał z czasów PRL-u, gdzie 4 grudnia był wielkim świętem, a górnicy byli dość propagandowo ukazywani jako przykładni przodownicy pracy. Cieszyli się również specjalnymi przywilejami – mieli dostęp do sklepów górniczych, gdzie można było zaopatrzyć się np. w niedostępny nigdzie indziej sprzęt elektroniczny. Ich przydział kartek żywnościowych był nawet kilka razy większy niż w przypadku przeciętnego obywatela. Do dziś górnikom przysługuje prawo do emerytury po 25 przepracowanych latach, a jej wysokość jest prawie dwukrotnie większa od średniej. Rodzi to wiele sprzeciwów zarówno ze strony części społeczeństwa, jak i polityków. Nie da się jednak zaprzeczyć, że praca górnika to wyjątkowo niebezpieczne i wymagające zajęcie. W Polsce co roku ginie ok. 20 górników na skutek trudnych do przewidzenia katastrof, a niemal każdy pracujący pod ziemią narażony jest na choroby układu oddechowego (głównie pylica płuc) oraz trwały ubytek słuchu. W innych krajach jest jeszcze gorzej – w Chinach na przykład codziennie ginie ok. 7 górników.