Imieniny Celiny

Pochodzenie

Imię Celina pochodzi z języka łacińskiego, w którym słowo „caelum” oznacza „niebo”. Posiadaczka tego imienia jest więc osobą „niebiańską”. W starożytnym Rzymie imię to (oraz męskie Celinus) utrwaliło się dzięki plebejskiemu rodowi Caecilii (Cecyliuszów). W naszym kraju pojawiło się dopiero pod wpływem francuskim w XIX wieku. Według innej teorii, imię może być skróconą formą imienia Marcelina.

Patron

Św. Celina

Celina pochodziła ze szlacheckiego rodu z ludu Remów w dzisiejszej Belgii. Poślubiła starszego hrabiego z Laonu i w zaawansowanym już wieku zaszła z nim w ciążę. Święty pustelnik Montanus, który był ociemniały, przepowiedział jej, że urodzi błogosławione dziecko, dzięki któremu on odzyska wzrok. Wkrótce w miejscowość Cerny en Laonnois Celina urodziła Remigiusza i spełniła się wizja Montanusa. Gdy odstawiła od piersi dziecko i natarła pustelnikowi oczy, ten wyzdrowiał.

Remigiusz mając dwadzieścia dwa lata został wybrany biskupem, dziś uważany jest za apostoła Franków. Podobnie jak matka, został świętym Kościoła Katolickiego. Z pewnością stało się tak na wskutek pobożnego życia Celiny, wypełnionego modlitwą za kraj i rodzinę. Zmarła około 458 roku i niestety nie doczekała misyjnych sukcesów syna. Pochowano ją niedaleko Laonu, prawdopodobnie w miejscowości Cerny.

Cechy

Jej natura to istny wulkan emocji. Jest bardzo ruchliwa i dynamiczna, łapie się za sto spraw jednocześnie. Przez to wiele z nich umiera śmiercią naturalną jeszcze przed półmetkiem. Brak jej cierpliwości, więc działa bardziej spontanicznie niż analitycznie. Czasem o wiele lepiej dla niej byłoby, gdyby przyjrzała się sprawie z krytycyzmem, analizując różne warianty i rozwiązania. Jej spontaniczny i żywiołowy charakter widać też po tym, jak się bawi. Gdy idzie na bal, większość czasu spędza bowiem na parkiecie, a nie przy stole.

Celina często jest osobą, która nadaje ton w towarzystwie. Nie boi się zabierać głosu w większej grupie, szybko i łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi. Na jej korzyść działa z pewnością też to, że czuje się lepiej, gdy może komuś poradzić. Co istotne, nie boi się przy tym odpowiedzialności, na przykład udzielić wskazówek, które mogą znacznie wpłynąć na czyjeś życie. Trzeba jednak pamiętać, że bywa też bezceremonialna i w razie potrzeby nie ma oporów by powiedzieć komuś przykrą prawdę. Wiadomo więc, że można jej zaufać. Celina jest zresztą ostatnią osobą, która kłamałaby czy brała udział w jakiejś niecnej intrydze. Jest uczciwa i to dla niej jeden z największych wyznaczników wartości drugiego człowieka. Z oszustami, osobami o podejrzanej reputacji nigdy nie wchodzi w żadne układy ani interesy.

Jest wrażliwa na kolory, rytm i poczucie piękna, ma ponadprzeciętne zdolności artystyczne, Jeśli tylko się postara, to z powodzeniem zrealizuje się jako tancerka, piosenkarka czy aktorka. W wielu imiennikach podkreśla się, że kobiety o tym imieniu mają zmysł do dobrej prezencji oraz świetny gust. Stąd olśniewająco prezentują się na scenie i wśród błysku fleszów, ale mają też sporą popularność wśród mężczyzn. Celina ma jednak dość wysokie wymagania co do partnera – powinien on mieć nieskazitelny charakter, wyróżniać się elegancją, nonszalancją, wysoką kulturą osobistą. W miłości jest zaborcza, trzeba o tym pamiętać.

Największym marzeniem Celinki, podobnie jak wielu kobiet, jest stworzenie rodziny. Ma instynkt macierzyński i wiele miłości, którą obdarza bliskich. O ile rzadko denerwuje się czy martwi, to ta zasada nie dotyczy dzieci. Jest wręcz przewrażliwiona i każde zagrożenie bierze na poważnie - wystarczy że córka nie dzwoni o umówionej godzinie, a syn złapie katar. Należy do tradycjonalistek, które rzadko decydują się na rozwód, a wszelkie sprawy rozwiązują we własnym gronie.

Celinka ma wiele energii i tryska optymizmem, stąd warto mieć ją u swego boku. Ona sama powinna tylko pamiętać, że czasami zapanowanie nad zmiennością nastrojów wyjdzie jej na dobre.