Imieniny Edyty

Pochodzenie

Edyta to imię pochodzenia angielskiego, składa się z elementów „ead” (majątek, szczęście) oraz „gyth” (walka). Imię można więc przetłumaczyć jako „walcząca o szczęście, majątek”.

Obecnie w Polsce nosi je około 116 000 kobiet, funkcjonuje także w formie Edith.

Patron

Edyta Stein

Edyta Stein urodziła się w 1891 roku we Wrocławiu w wielodzietnej i zamożnej rodzinie żydowskiej. W dzień, w którym przyszła na świat (12 października) obchodzone jest jedno z ważnych świąt żydowskich, czyli Dzień Pojednania. Była najmłodszym dzieckiem z jedenaściorga dzieci handlarza drewnem Zygfryda i Augusty Stein. Gdy Edyta miała dwa latka, zmarł jej ojciec, a ciężar utrzymania rodziny spadł na matkę. Ciekawostką jest fakt, że choć jej cała rodzina odznaczała się żywą wiarą, ona sama w wieku 14 lat zadeklarowała, że jest ateistką.

Od wczesnych lat miała kontakt z cenionymi naukowcami, jak choćby z Williamem Sternem, który wprowadził pojęcie ilorazu inteligencji. Edyta studiowała na Uniwersytecie Wrocławskim germanistykę, historię i psychologię, gdzie niemiecki psycholog i filozof był wykładowcą. Innym mentorem, który odcisnął piętno na jej poglądach, był matematyk i filozof Edmund Husserl = jeden z głównych twórców fenomenologii. Podczas studiów w Getyndze rozpoczętych w 1913 roku obroniła u niego rozprawę doktorską „O zagadnieniu wczucia”. Duży wpływ wywarł na Edycie Max Scheler, to dzięki niemu ponownie pojawiło się przed nią zjawisko wiary. Przełomową decyzję podjęła po przeczytaniu biografii św. Teresy z Avili. Gdy 1 stycznia 1922 roku przyjęła chrzest w Kościele katolickim nadano jej imię słynnej hiszpańskiej mistyczki. 11 lat później, gdy wstąpiła do klasztoru Karmelitanek w Kolonii wybrała imię Teresa Benedykta od Krzyża na cześć swoich duchowych opiekunów - św. Teresy z Avili i św. Jana od Krzyża.

W ostatni dzień 1938 roku w obliczu narastających prześladowań Żydów, aby nie narażać sióstr klasztornych na niebezpieczeństwo, przeniosła się do holenderskiego karmelu w Echt. Podczas pobytu w Holandii opracowała ponownie niektóre swoje dzieła naukowe, w tym dzieło z okazji 400. rocznicy urodzin św. Jana od Krzyża. Cztery lata później aresztowało ją Gestapo, wraz z innymi katolikami pochodzenia żydowskiego, między innymi siostrą Różą. Wcześniej Edyta zrezygnowała z możliwości ucieczki do Szwajcarii, gdyż nie mogła zabrać ze sobą siostry. Podczas aresztowania miała powiedzieć do niej: „Chodź, idziemy cierpieć za swój lud”. Ostatni raz widziano ją 7 sierpnia na dworcu głównym we Wrocławiu podczas postoju pociągu zmierzającego do Oświęcimia. Najprawdopodobniej dwa dni później została zagazowana w niemieckim obozie zagłady KL Auschwitz II-Birkenau.

Edyta Stein zostawiła po sobie bogatą spuściznę naukową: oprócz wspomnianej pracy poświęconej św. Janowi od Krzyża pt. „Wiedza Krzyża” zajmowała się tłumaczeniami tekstów św. Tomasza z Akwinu oraz bł. J.H. Newmana. W 1987 roku Teresa Benedykta od Krzyża została beatyfikowana, a w 1998 roku kanonizowana przez papieża Jana Pawła II. Rok później ogłoszono ją patronką Europy.

Cechy

Edyta sprawia wrażenie kobiety taktownej, uporządkowanej, zrównoważonej, która ceni sobie dyscyplinę i dobre maniery. Stara się nie okazywać swojej złości, choć dość często coś wyprowadza ją z równowagi, szczególnie nieudolność, głupota, pazerność i prostactwo. Choć lubi pomagać ludziom, to jednak tylko tym, którzy naprawdę jej potrzebują.

W stosunku do nowopoznanych osób utrzymuje dystans, potrzebuje czasu na zawarcie bliższych relacji. Tyczy się to również mężczyzn, którzy niekiedy mogą zrazić się jej chłodnym obliczem. Może to i lepiej, gdyż Edyta preferuje zaradnych, silnych i odważnych facetów, a nie takich, którzy uciekają przy pierwszej lepszej okazji.

W towarzystwie bliskich Edytka zrzuca maskę stonowanej i poważnej kobiety, a zamienia się w uczuciową, spontaniczną i niekiedy nawet szaloną osobę. Przyjaciele oraz grono rodzinne dają jej największe poczucie bezpieczeństwa, nie lubi samotności. Także ścieżkę zawodową wybiera w ten sposób, by mieć jak największy kontakt z ludźmi. Warto wiedzieć, że jest to osoba inteligentna, kulturalna, z wysublimowanym poczuciem humoru – nie ma więc obaw, że zamęczy nas swoim towarzystwem.

To, co można dostrzec u Edyty, to zaangażowanie w wykonywaną pracę, obowiązkowość. Gdy dąży do osiągnięcia jakiegoś celu, jej działania są w pełni zaplanowane, ale i dyskretne, ponieważ wierzy, że przedwczesne cieszenie się lub mówienie o czymś spowoduje niepożądane konsekwencje. Można bez problemu powierzyć jej ważne zadanie, a ona dopełni wszelkich starań, by wykonać je jak najlepiej. Nigdy się nie spóźnia do szkoły lub biura, nie zalega z terminami. Jest więc świetnym pracownikiem, jednak by nie było tak słodko, Edyta musi przyznać, że czasami przesadza - za mało czasu poświęca na relaks i odpoczynek. Przyjaciele mają nieraz wiele problemów, by odciągnąć ją od obowiązków i wyciągnąć na zabawę.

Niepowodzenie i porażki długo męczą jej sumienie i musi minąć wiele czasu, zanim się z nimi pogodzi. Edyta należy też do pamiętliwych osób i gdy ktoś wyrządzi jej przykrość potrafi zrewanżować się po wielu latach. Nawet jej mąż musi liczyć się z tym, że podczas kłótni wypomni mu jakiś dawne przewinienie. Jest mściwa jednak tylko wobec tych, którzy naprawdę mocno ją zranili. Na szczęście jest rozsądną i silną psychicznie osobą, więc umie skutecznie obronić się przed wrogiem.