Imieniny Emilii

Pochodzenie

Emilia to imię rzymskie pochodzenia etruskiego, odpowiednik męskiego Emil. Pochodzi od nazwy rodu Emiliuszów – jednego z najstarszych i najbardziej wpływowych rodów patrycjuszowskich starożytnego Rzymu. Tytuł wywodzi się od przymiotnika „aemulus” co oznacza osobę gorliwą, żarliwą i pilną.

Obecność imienia w Polsce datuje się co najmniej od drugiej połowy XV wieku – według źródeł pierwszy zapis Emilija przypada na lata 1455- 1480. Aktualnie jest jednym z popularniejszych imion, występuje także w mniej spotykanej formie Emiliana.

Patron

Emilia de Vialar

Urodzona 12 września 1797 roku we francuskim Gaillac Emilia de Vialar jest założycielką Zgromadzenia św. Józefa od Objawienia. Misją sióstr, które do niego należą jest pomaganie biednym i chorym. Ojciec Emilii był zresztą znanym paryskim lekarzem.

Dzieciństwo Emili nie było łatwe, gdyż po śmierci matki musiała zmagać się z despotyczną macochą. W 1816 roku pod wpływem odbywających się w jej miejscowości misji, zdecydowała się poświecić swoje życie Bogu. Zaczęła w domu przyjmować potrzebujących opieki – starców, chorych, biednych. Mimo szyderstw ze strony macochy, niestrudzenie pełniła swoją misję. Jej charytatywne działania rozszerzyły się na szerszą skalę, gdy dostała po dziadku duży spadek za który kupiła dom. Skupiła wobec siebie kobiety o podobnych ideałach, w ten sposób powstało Zgromadzenie św. Józefa od Objawienia – wspólnota dotarła do tak odległych od Francji miejsc jak Palestyna, Australia, Afryka, czy Indie. Z drugiej strony Emilia stale musiała zmagać się z przeciwnikami, co doprowadziło nawet do zlikwidowania macierzystego domu w Gaillac. Dzięki wsparciu biskupa Marsylii zbudowała w tym mieście nowy dom zgromadzenia, tam również zmarła w wieku 59 lat.

Beatyfikował oraz kanonizował ją papież Pius XII – odpowiednio w 1939 i 1951 roku.

Cechy

Analizując imienniki opisujące Emilię trudno wskazać najbardziej charakterystyczne cechy jej charakteru. Jest bowiem osobą, która z jednej strony jest sympatyczna, lubiana w towarzystwie, ale z drugiej strony wszyscy wiedzą, że potrafi być złośliwa, sprzeciwiać się dla zasady i że lepiej z nią nie zadzierać. Wszystko można wytłumaczyć tym, że Emilka dzieli ludzi na dobrych i złych. Ci pierwsi mogą liczyć na uśmiech, poczucie humoru, drudzy na złośliwość, niekiedy nawet pogardę. Na czarnej liście ludzi, których nie akceptuje są też lizusi, osoby wywyższające się, przemądrzałe, rasiści. Jest pamiętliwa, każda zniewaga czy zdrada długo w niej siedzą - jej sprawca może być pewien że kiedyś się za nią zrewanżuje.

Emilia ma duży potencjał. Wyróżnia się świetną pamięcią, refleksem, analitycznym umysłem. Lubi rywalizować, stąd od dziecka chętnie zgłasza się do konkursów czy olimpiad naukowych. Jeśli wystarczająco czasu poświęca na naukę, żaden przedmiot nie jest dla niej trudny – poradzi sobie zarówno ze skomplikowanym zadaniem z matematyki, jak i napisaniem wypracowania czy z datami historycznymi. Nie można zapomnieć o ulubionych przedmiotach Emilii czyli muzyce i plastyce. Wiele dziewczyn o tym imieniu lubi zresztą przebywać wśród artystów, uważając ich za wrażliwych, otwartych na świat i kreatywnych ludzi.

Warto pamiętać, że Emilia posiada sporo wykluczających się cech charakteru – na przeciw dużej inteligencji trzeba postawić skłonności do rozrywkowego trybu życia oraz do lenistwa. Zwłaszcza, gdy nie ma odpowiedniej motywacji wiele rzeczy odkłada na później, niektóre wręcz zaniedbuje. Trzeba przyznać też, że Emilka jest strasznym śpiochem – szczególnie weekendowe wypady odsypia do późnych godzin.

Wśród zainteresowań Emilii w imiennikach najczęściej pojawia się obok szeroko pojętej sztuki (muzyka, film, literatura, malarstwo) sport. Jest to m. in. pływanie, siatkówka, surfing, lekkoatletyka, Zumba.

Jako matka jest konsekwentna i wiadomo, że jeśli coś postanowi, tak musi być. Lubi też wyznaczać jasne zasady, według których dzieci powinny postępować. Umiejętnie dba o ich edukację, często w najróżniejszy sposób łącząc naukę z zabawą. A jaki mężczyzna ma u niej największe szanse? Ktoś z duszą artysty, ale zarazem temperamentem godnym jej samym…