Imieniny Patryka

Pochodzenie

Imię pochodzi z łaciny od przydomka „Patricius” oznaczającego dosłownie „członka rodu, którego ojciec zasiadał w senacie” oraz „człowieka szlachetnego”. Najbardziej znanym posiadaczem tego imienia jest patron i apostoł Irlandii św. Patryk.

W naszym kraju imię to zyskało większą popularność dopiero w latach 70. XX wieku, choć było już znane w 1265 roku jako Patricius. Pojawienie się formy Patryk datuje się na 1437 rok. We współczesnych czasach używa się kilku form imienia, jak np. zapożyczone z języka angielskiego Patrick i Patrik lub z łaciny Patrycjusz i Patrycy.

Patron

Św. Patryk

Św. Patryk darzony jest w Irlandii największą czcią. Jego zasługą jest chrystianizacja tego kraju – zorganizował Kościół i przyłączył obywateli do reszty chrześcijańskiej Europy.

Wokół świętego krąży wiele legend, jednak są one potwierdzone przez historyków. Urodził się w 385 roku w zachodniej Anglii jako Maewyn Succat. Był synem diakona, dorastał w zamożnej rodzinie. Spokojne życie chłopaka zostało jednak brutalnie przerwane, gdyż w wieku 16 lat został uprowadzony przez irlandzkich piratów. W niewoli pracował jako pasterz i równocześnie zajmował się sprawami wiary. Uciekł po 6 latach - przepłynął statkiem na kontynent do Galii i wkrótce przyjął święcenia kapłańskie oraz zmienił imię na Patryk. Prawdopodobnie spędził kilka lat w klasztorach, ale pod wpływem widzenia, w którym wezwano go do głoszenia wiary w Irlandii, wrócił do tego kraju około 432 roku. Patryk został następcą biskupa Palladiusza – jego praca doprowadziła do ewangelizacji niemal całej wyspy oraz wprowadzenia zorganizowanej formy działalności kościelnej. Nie było to łatwe zadanie, gdyż na wyspie przeważali poganie, a najwięcej do powiedzenia mieli naczelnicy szczepów i znakomitych rodzin. Patryk jednak umiejętnie przekonywał ich do nawrócenia się, choćby wręczając dary. Założył też wiele świątyń, w tym katedrę i klasztor w Armagh. Armagh jako stolica arcybiskupia w krótkim czasie stała się centrum kościelnej administracji i edukacji.

Patryk, który był najprawdopodobniej bliskim krewnym św. Marcina z Tours znany był z surowego życia zakonnego. Zasłynął też wieloma cudami, które przyczyniły się do nawrócenia Irlandczyków. Według legend przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych i uwolnił państwo od plagi węży. W ostatnich latach swojego życia dokonał chrztu kraju. Zmarł prawdopodobnie w 461 roku.

Obecnie święto Patryka (17 marca) to hucznie obchodzony dzień, kojarzony m. in. z charakterystycznymi koniczynkami, symbolem Irlandii. To właśnie za pomocą liścia koniczyny Patryk objaśniał mieszkańcom wyspy tajemnicę Trójcy Świętej. Jego kult rozwinął się na całym świecie dzięki irlandzkim misjonarzom i emigrantom.W Nowym Jorku jest patronem największej świątyni neogotyckiej w Ameryce Północnej. W tym kościele znajdują się obrazy i figury naszych świętych rodaków: Kazimierza, Faustyny, Jadwigi, Maksymiliana Kolbe oraz Stanisława Kostki.

Św. Patryk jest także patronem fryzjerów, bednarzy, kowali, górników, upadłych na duchu, inżynierów oraz zwierząt domowych. Jako swojego patrona czczą go także Nigeryjczycy, nawróceni przez irlandzkich misjonarzy.

Z postacią Patryka wiążą się różne historie. Według jednej z nich miał wizję czyśćca w grocie nad brzegiem jeziora Longh Derg (Czerwone Jezioro), inna przywołuje chrzest króla Munsteru, Aengusa. Podczas ceremonii Patryk przez nieuwagę wbił pastorał w jego nogę, ten jednak w żaden sposób nie zareagował. Dopiero po chrzcie okazało się, że król myślał, że to element ceremonii.

Cechy

Każdy Patryk, który czyta opis swojego imienia, powinien od razu zakodować w pamięci, że ma wielki potencjał. Jeśli tylko wykorzysta go najlepiej jak potrafi, jego życie będzie szczęśliwe. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że mężczyzna o tym imieniu jest bardzo staranny i dokładny. We wszystkim, co robi, dąży do perfekcji - nie lub tzw. „fuszerki”. Osoby, które znają go bliżej, szczególnie współpracownicy, wiedzą, że stawia sobie oraz innym wysoko poprzeczkę i nawet drobne niedociągnięcia wymagają u niego poprawy.

Inną cechą predysponującą Patryka do uzyskania świetnych wyników jest kreatywność – ma głowę pełną pomysłów i jest otwarty na nowe rozwiązania. Lubi łamać wszelkie schematy i wprowadzać nowości, chodzenie po wydeptanych ścieżkach nie sprawia mu radości. Kreatywność Patryka przejawia się też wobec postępowania z kobietami. Lubi wyróżniać się z tłumu, zaskakiwać spontanicznymi spacerami, wyjazdami czy oryginalnymi prezentami. Jego partnerka nie będzie więc narzekać na nudę, a w dodatku według różnych źródeł chłopak o tym imieniu jest dobrym materiałem na ojca – opiekuńczy, ale i umiejący zaprowadzić dyscyplinę.

Przeszkodą w osiągnięciu sukcesu może być dla niego brak zdecydowania i życiowej twardości. Jest to widoczne, choćby w tym, że ma wiele pomysłów na prowadzenie swojego biznesu, ale boi się porzucić stałej pracy i wprowadzić je w życie. Do odważnych świat należy, jeśli więc tylko Patryk uwierzy w swoje umiejętności osiągnie sukces. Jedną z przyczyn jego rozterek i wątpliwości są inni ludzie, a właściwie ich opinie. Patryk jest podatny na krytykę, bierze je sobie do serca. Gdy ktoś mówi mu, że coś się nie uda, bywa, że bierze to za pewnik. Dobrze więc, by słuchał porad tylko tych osób, co do których ma pełne zaufanie.

Według imienników należy do nerwowych mężczyzn i łatwo traci nad sobą panowanie. Już w młodości wystarczy zaobserwować jak gra na boisku piłkarskim, kiedy nie wykorzysta dobrej szansy, albo w sytuacji, gdy kolega wolał strzelić niż do niego podać. Tak samo jest na podwórku, w pubie – każda zaczepka czy wyzwisko wywołuje u niego wściekłość, gotowość do walki. Wydaje się, że wraz z wiekiem jego temperament maleje i staje się spokojniejszy, jednak podobne wyskoki co jakiś czas mu się zdarzają. Trzeba jednak przyznać, że racja często stoi po jego stronie, poza tym Patryk zawsze wstawia się za słabszymi czy kolegami.

Imienniki podają jako jego zainteresowania kajakarstwo, sporty walki, piłkę nożną, podróże, nurkowanie, parapsychologię, samochody, muzykę.

Podsumowując – Patryk to energiczny chłopak, nieco nerwowy, ale jednocześnie sympatyczny.