Imieniny Pawła

Pochodzenie

Paweł to imię pochodzenia łacińskiego (Paulus), należące do grupy najstarszych imion rzymskich. Paulus oznacza „mały", „drobny”. Już w epoce klasycznej Emiliusze wykorzystali je jako przydomek (cognomen). W dokumentach polskich pojawiło się w XII wieku jako Paulus (1155), później jako Paweł, Pawil, Pawoł czy Pawał. Liczne zdrobnienia świadczą o jego dużej popularności: Pawlik, Paszek, Paszko, Paszo, Pawliczko, Pach czy Pasz.

W 2014 roku nadano to imię ponad 2000 razy, szacuje się, że nosi je obecnie ponad 500 tysięcy Polaków.

Żeńskim odpowiednikiem jest Paula.

Od imienia Paweł pochodzą takie nazwiska jak Pach, Pachowicz, Pasek, Paszek, Paszkiewicz, Pawelczyk, Pawelec, Pawełek, Pawliczek, Pawlak, Pawlik, Pawlikiewicz, Pawlusiński, Pawłowicz.

Patron

Św. Paweł z Tarsu

Dokładna data urodzenia Szawła nie jest znana, określa się ją na lata 5 -10. Wiadomo jednak, że przyszedł na świat w Tarsie, w żydowskiej rodzinie. Jako syn miejscowych faryzeuszy odebrał staranne wychowanie i wykształcenie u najlepszych żydowskich nauczycieli (m.in. Gamaliela) w zakresie Pisma i prawa judaistycznego.

Należał do gorliwych obrońców swojej wiary, czyli jednocześnie był zawziętym przeciwnikiem chrześcijan. Około 35 roku był przy ukamienowaniu Szczepana, jednego z siedmiu diakonów. Z Dziejów Apostolskich dowiadujemy się, że pilnował szat tych żydów, którzy kamieniowali męczennika i zachęcał ich do jeszcze większej gorliwości w mordowaniu. Po tym wydarzeniu wyposażony w listy polecające od Sanhedrynu upoważniające do większego prześladowania chrześcijan udał się do Damaszku z nakazem aresztowania zwolenników tego wyznania. W drodze do obecnej stolicy Syrii Szawłowi objawił się jednak Chrystus, który spytał go „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?". Mężczyzna był do tego stopnia poruszony, że spadł z konia i oślepł.

W ciągu kilku dni jeden z najgorliwszych przeciwników Syna Bożego został jego zwolennikiem. Szaweł po przybyciu do Damaszku został ochrzczony przez ucznia Jezusa Ananiasza i odzyskał wzrok. Po ucieczce do Arabii przed dawnymi współpracownikami przygotowywał się do działalności chrześcijańskiej i wkrótce zaczął głosić Słowo Boże. Odbył trzy podróże misyjne. W czasie pierwszej (ok. 45-49) wraz z Barnabą oraz Janem Markiem (w pewnym momencie podjął decyzję o powrocie do Jerozolimy) odwiedził Cypr oraz środkową część Azji Mniejszej. Podczas drugiej (50-52) działał w towarzystwie Sylasa na terenie Azji Mniejszej, Macedonii i Grecji, a głównym obszarem działalności w czasie trzeciej podróży (53-58) był Efez. Oprócz tego odbył wiele mniejszych wypraw i założył wiele gmin chrześcijańskich.

Podczas ogromnego pożaru, jaki w 64 roku nawiedził Rzym, winą za jego spowodowanie opinia publiczna obarczyła Nerona. Cesarz chcąc oczyścić się od oskarżeń, jako winnych wskazał chrześcijan. Św. Pawła uwięziono i skazano na śmierć.

Św. Pawłowi z Tarsu przypisuje się autorstwo 14 listów apostolskich wchodzących w skład Nowego Testamentu i stanowiących jego znakomity komentarz i uzupełnienie. Prawdopodobnie nie wszystkie wyszły spod jego pióra, ale odcisnął on na nich swoje piętno. Paweł wywarł ogromny wpływ na wczesnochrześcijańską doktrynę, jako zwolennik rozszerzenia misji na pogan niezależnie od ich pochodzenia i stanu społecznego. Z tego względu zyskał przydomek „Apostoł Narodów” (Apostoł Pogan).

Jest patronem m. in. Malty, Grecji, Poznania, Berlina, Rygi, marynarzy, przewoźników, prasy katolickiej, robotnic. Wzywa się go w przypadku skurczów i chorób uszu, w strachu, po ukąszeniu węża i w błaganiach o deszcz..

Cechy

Paweł jest mężczyzną o bardzo złożonej osobowości. Z jednej strony ma dobre serce, jest uczciwy i uczuciowy, ale z drugiej nie należy do przesadnie grzecznych. Łatwo wybucha, ulega emocjom czy nawet się obraża. Charakterem przypomina więc pierwszego posiadacza tego imienia – św. Pawła z Tarsu. Choć on sam uważa się za twardego, to jednak trzeba z nim postępować delikatnie. Jego bliscy powinni wiedzieć, że cierpliwość i wyrozumiałość to kluczowa cecha w kontaktach z Pawłem. Potrafi on się bowiem odpłacić lojalnością i pomocą, nawet w najtrudniejszej nawet sytuacji. Można do niego zadzwonić w środku nocy z każdym problemem, a on sam rzuci się za nami w ogień.

Jest typem człowieka, który uwielbia rywalizację. Nie ważne czy chodzi o wyniki w pracy, grę planszową, karty, sport czy granie na konsoli – zawsze chce wygrywać. Uwielbia pokazywać swoją wyższość nad innymi, stąd też trudno mu znosić porażki. Na pewno warto mieć go w swojej drużynie, gdyż z całych sił będzie dążył do zwycięstwa.

Paweł powinien uważać na gry hazardowe i liczbowe, gdyż jak wspominaliśmy – lubi emocje, rywalizację. Gdy więc przegra, natychmiast chce się odkuć, a w ruletce czy zakładach bukmacherskich prowadzi to do zguby. Z innych niebezpiecznych zainteresowań Pawła warto wymienić alkohol – jego nadmiar bardzo mu szkodzi i sprawia, że robi rzeczy, których potem długo żałuje.

Paweł jest ambitnym i sumiennym człowiekiem i rzadko słucha podpowiedzi i pomysłów innych ludzi. Sam wie jak zrobić wszystko najlepiej, co z jednej strony sprawia, że jest samodzielny, ale z drugiej przyczynia się do pomyłek.

To, co należy zapisać Pawłowi na plus to jego pokora i szacunek wobec pieniędzy. Ciężko pracuje, więc dokładnie ogląda każdą zarobioną złotówkę. Zamiast wydawać na z jego punktu widzenia nieprzydatne rzeczy, woli sprawić prezent bliskim lub realizować swoje pragnienia. Na przykład wyjechać na wakacje za granicę, kupić wymarzony samochód czy własne mieszkanie.

Paweł kocha życie i stara się wycisnąć z niego jak najwięcej – cechuje go żądza przygód, podejmowanie się spontanicznych akcji, często na granicy ryzyka. Strach jednak jest mu obcy, powoduje w nim jedynie większą ciekawość. Gdybyśmy żyli w dawnych czasach, Paweł byłby odkrywcą i podróżnikiem, zwłaszcza, że uwielbia podróże i przyrodę. Odwaga sprawia również, że jest uważany za lidera, świetnie nadaje się do publicznych przemówień. Paweł lubi zawody, które oparte są na kontakcie z drugim człowiekiem.

Trzeba przyznać, że charakter Pawła pozytywnie działa na kobiety. Uważany jest za mężczyznę z krwi i kości, stąd ma wiele wielbicielek. Sam też nie stroni od damskiego towarzystwa, niektórzy zresztą uważają go za niezłego amanta.

Jako ojciec jest wzorem do naśladowania – kocha dzieci i zrobi wszystko, by wyrosły na porządnych ludzi. Już od najmłodszych lat stara się zapewnić im jak najwięcej przeżyć i przygód, a co najlepsze, sam bierze w nich udział. Ojcostwo jest dla niego przyjemnością samą w sobie, a często także i okazją by wrócić do czasów dzieciństwa – pokopać piłkę, bawić się samochodzikami czy udać na obóz harcerski. Taki już jednak jest Paweł – cieszy się życiem każdego dnia i nawet małymi sukcesami. Zaraża pozytywną energią, a to wystarczający powód, by mieć takiego przyjaciela/ tatę/ brata czy męża.