Imieniny Sylwestra

Pochodzenie

Imię wywodzi się ze starożytnego Rzymu. Łacińskie imię Silvester pierwotnie było przydomkiem utworzonym od przymiotnika „silvestris” co oznaczało człowieka żyjącego w lesie, dzikiego.

W naszym kraju imię notowane jest od 1220 roku. Dawniej powszechne były opinie, że polskim odpowiednikiem Sylwestra w Polsce było imię Lasota, zwłaszcza ze względu na podobne znaczenie. Najprawdopodobniej jednak Lasota powstało przed rokiem 1220 i miało większy zasięg.

Niemal każdy wie, w jaki dzień Sylwester ma imieniny – to oczywiście 31 grudnia, kiedy cały świat hucznie obchodzi Nowy Rok.

Patron

Sylwester I

Sylwester I stał na czele kościoła w latach 314-335, w bardzo ważnych dla chrześcijaństwa czasach. W 313 roku ogłoszony został bowiem wspólnie przez cesarza zachodniej części Imperium Rzymskiego Konstantyna Wielkiego oraz wschodniej Licyniusza tak zwany „Edykt mediolański”, który zaprowadzał wolność wyznania wiary w Cesarstwie Rzymskim. Skończyły się okrutne prześladowania chrześcijan, co rozpoczęło dla wierzących nową epokę.

Sylwester był rodowitym Rzymianinem, najprawdopodobniej synem Rufina – kapłana, który w czasie prześladowań dioklecjańskich przechowywał księgi liturgiczne i Pismo Święte należące do Kościoła w Rzymie. Sylwester święcenia kapłańskie przyjął w 284 roku. Po śmierci papieża Milicjadesa, 31 grudnia 314 roku wybrano go nowym biskupem Rzymu i tym samym najwyższym zwierzchnikiem wszystkich chrześcijan. Niewiele wiadomo na temat jego działalności. Za jego pontyfikatu odbył się I sobór powszechny, ale Sylwester nie wziął w nim udziału, wysłał jedynie dwóch kapłanów. Po ich powrocie zatwierdzi wszystkie decyzje, które odrzucały doktrynę Ariusza o Trójcy Świętej, zaprzeczając bóstwu Chrystusa.

Z czasem pojawiły się legendy, według których Sylwester ochrzcił cesarza Konstantyna Wielkiego i uleczył go z choroby trądu. Choroba ta była karą za prześladowania, które władca rozkazał przeciw chrześcijanom. Sylwester wraz ze swym duchowieństwem ukrył się na górze Sirapte, natomiast Konstantyn za radą pogańskich kapłanów nakazał zabicie trzech tysięcy dzieci, by wykąpać się w ich krwi. Na szczęście władca opamiętał się, gdy zrozpaczone matki zablokowały mu drogę. Wzruszony Konstantyn nakazał, by oddać dzieci kobietom, dał im też liczne dary. Gdy cesarz wrócił do swego pałacu, ukazali mu się apostołowie Piotr i Paweł. W nagrodę za podjętą decyzję, apostołowie powiedzieli mu by wezwał ukrywającego się na górze Sirapte Sylwestra, a ten uzdrowi go z trądu. Tak właśnie się stało, a wdzięczny władca uwolnił chrześcijan oraz wsparł Kościół, między innymi fundując pierwszą bazylikę nad grobem św. Piotra.

Helena, matka cesarza Konstantyna, pochwalała jego wyrzeczenie się czci bóstw pogańskich, ale też ganiła za odrzucenie Boga żydowskiego. Doszło do dyskusji, w której udział wziąć mieli wskazani przez Helenę doktorzy żydowscy oraz uczeni chrześcijańscy od Konstantyna.

Sylwester swoją przemową przekonał niemal całą dwunastkę Żydów wskazanych przez Helenę, za wyjątkiem Zambriego. Przyprowadzono więc najdzikszego byka, któremu ów człowiek szepnął coś na ucho, po czym zwierze zmarło. Gdy Żydzi zaczęli już triumfować i szydzić z Sylwestra, ten wskrzesił byka. Wtedy królowa, Żydzi, sędziowie i wszyscy świadkowie nawrócili się na wiarę katolicką. Sylwester jest uważany za patrona zwierząt domowych.

To jednak nie ostatnie wydarzenie, związane z Sylwestrem. Po pewnym czasie kapłani pogańscy przybyli do cesarza, zaniepokojeni okrutnym smokiem, który dziennie zabijał setki ludzi. Gdy Konstantyn zwrócił się do Sylwestra ten odrzekł, że smok nie zabija chrześcijan. Na dowód tych słów zszedł z dwoma kapłanami do jaskini, związał jego paszcze i uwolnił naród rzymski od wielkiego potwora.

Cechy

W dawnym Rzymie imię Sylwester kojarzone było z człowiekiem mieszkającym w lesie i trzeba przyznać, że Sylwester ma w sobie coś z dzikusa. Lubi aktywne życie, pełne przygód i wyzwań, jest osobnikiem pełnym energii i entuzjazmu dla każdej sprawy, która go zainteresuje.

Dla mamy, rodzeństwa i najbliższych przyjaciół jest nieobliczalny, więc co powiedzieć o dalszych znajomych? Wiecznie zaskakuje zwariowanymi pomysłami, trudno za nim nadążyć. Zresztą sam Sylwester nie raz gubi się w swoich poczynaniach. Jego wadą jest brak cierpliwości – jeśli czegoś potrzebuje/pragnie musi mieć to natychmiast. Przez to bywa niekiedy odbierany nawet jako desperat, który nie cofnie się przed niczym, by dopiąć celu. Dobrze by było, gdyby lepiej panował nad swoimi żądzami, uniknąłby wtedy wielu pomyłek. Ma jednak cechę, której wielu mu zazdrości – niepoprawny optymizm i pewność siebie. Rzadko kiedy dopuszcza do siebie myśl, że coś może mu nie wyjść. Przez wielu postrzegany jest nawet jako lekkomyślny ryzykant, ale nierzadko te kontrowersyjne i odważne decyzje działają na jego korzyść. Dowód? Nieraz zadziwił kolegów „podbijając” do pięknej dziewczyny i osiągając sukces w postaci zdobytego numeru telefonu czy chociażby odwzajemnionego uśmiechu. Wszystko to nie byłoby możliwe, gdyby nie jego poczucie humoru i inteligencja. W połączeniu z pewnością siebie tworzy to ciekawą osobowość, która ma duże powodzenie u kobiet.

Sylwek, mimo chaotycznego stylu, ma smykałkę do interesów. Gdy coś kupi, potrafi później odsprzedać to z zyskiem. Załatwi każdą sprawę, nieważne czy chodzi o przełożenie sprawdzianu w szkole, sprawę w urzędzie czy nowe opony do samochodu. Ma sporo znajomości, które często mu się przydają. Oczywiście działa to w dwie strony - on sam chętnie pomaga innym. Sylwek należy do wrażliwych i uczuciowych osób, choć często stara się to ukryć. W głębi serca pragnie jednak miłości i akceptacji, a każdy komplement ma dla niego znaczenie. Nie potrafi żyć samotnie, stąd w wielu przypadkach szybko zakłada rodzinę i staje się mężczyzną, który płaci rachunki, troszczy się o edukacje dzieci. Dom to dla niego azyl, do którego zawsze wraca z uśmiechem. Bardzo dba, by nie było w nim kłótni czy niejasnych sytuacji, potrafi pójść na kompromis. Ceni sobie prywatność i wpuszcza do swojego kręgu rodzinnego tylko najbardziej zaufanych przyjaciół. Sam też nigdy nie krytykuje dzieci czy żony w obecności innych, wszystkie sprawy załatwia we własnym gronie. Według imienników lubi dokuczać bliskim i znajomym, oczywiście w sympatyczny sposób.