Imieniny Władysława

Pochodzenie

Imię Władysław zapożyczone zostało do naszego języka z języka czeskiego, wcześniej miało formę Wlodzisław Powstało wskutek połączenia członów „Władzi-” lub „Włady-” oznaczające „panować”, „władać” oraz elementu „-sław”, czyli „sława”.

W dawnych polskich źródłach imię pojawia się już w XII wieku jako Włodzisław, Władysław i Władzisław. Ówczesne zdrobnienia brzmiały natomiast Władek i Włodek. Czasami można spotkać się też z formą Ładysław, którą zapożyczoną z języków czeskiego i słowackiego.

W Polsce imię dużą popularnością cieszyło się w rodach Piastów i Jagiellonów. Jedną z przyczyn był fakt, że Władysław Węgierski, syn polskiej księżniczki Rychezy i króla węgierskiego Beli utrzymywał przyjazne stosunki z naszym krajem. Pierwszym Władysławem wśród Piastów był Władysław I Herman, syn Kazimierza I Odnowiciela i Dobroniegi Marii. Wśród władców Polski można wymienić wielu innych władców o tym imieniu, między innymi Władysława I Łokietka i Władysława II Jagiełło.

Żeńskim odpowiednikiem imienia jest Władysława.

Dziś imię to nie jest już tak popularne jak np. w latach przedwojennych. Wypada jednak mieć nadzieję, że wróci na nie moda, gdyż jest ono obecne w naszej tradycji ponad 800 lat.

Patron

Władysław I Święty był synem króla Węgier, ale miał w sobie także polską krew, gdyż urodził się około 1040-1048 roku w Krakowie. Jego ojciec Bela I schronił się przed prześladowaniami na dworze Kazimierza Odnowiciela, który dał mu też za żonę swoją siostrę Rychezę. Z tego związku urodził się Władysław I Święty. Chłopiec mógł pojechać do kraju swojego ojca dopiero w wieku 16 lat, dzięki poparciu Bolesława Śmiałego. Tron objął wtedy jego starszy brat Gejza I, który trzy lata później zmarł. Jego następcą został Władysław I Święty. Poślubił Adelajdę, córkę Rudolfa, księcia Szwabii, z którą miał dwie córki.

Podczas swojego panowania musiał zmagać się ze stryjecznym bratem Salomonem wspieranym przez Awarów i Pieczyngów. Ostatecznie wygonił ich z Siedmiogrodu i osadził tam kolonistów węgierskich. Wychodził zwycięsko z różnych konfliktów, a nawet udało mu się rozszerzyć terytorium państwa, gdyż podbił Zagrzeb i założył tam diecezję. Działania na polu religijnym stanowią osobną historię, bowiem Władysław ma duże zasługi w chrystianizacji Węgier, które dzięki niemu otrzymały pierwszych świętych (Stefana, Emeryka, Gerarda). Dbał również o odbudowę zniszczonych kościołów a zarazem zabraniał kultywowania wszelkich obyczajów pogańskich.

W 1095 roku podczas synodu w Clermont papież ogłosił pierwszą krucjatę przeciw muzułmanom dla uwolnienia Ziemi Świętej, a Władysław został bezdyskusyjnie wybrany jej wodzem. Zmarł jednak podczas przygotowań w Neutrze. Kanonizował go papież Celestyn III w 1192 roku. Jest patronem Węgier, a jego imię przybrał na chrzcie polski król Jagiełlo, który pielgrzymował do grobu patrona.

Cechy

Władysław mógłby być przykładem dla każdego dowódcy – staje pierwszy do walki, i jako ostatni opuszcza tonący okręt. Od małego ma predyspozycję do pełnienia roli lidera. Jest odważnym, aktywnym uczniem, ch zgłasza się do odpowiedzi, chętnie zabiera głos w dyskusjach. Pociąga go harcerstwo, od siedzenia przy monitorze komputera woli zabawę z chłopakami na podwórku i boisku. Wszędzie chce być przywódcą, odgrywać ważną rolę w otoczeniu, być docenianym i podziwianym. Najważniejsze jednak, że nie robi tego wbrew innym – potrafi wytworzyć wokół siebie aurę spokoju, zaufania, której ulęgają znajomi. Rzadziej jest to natomiast bezmyślne narzucanie swojej woli.

Posiada dar wnikliwej obserwacji otoczenia, wielu rzeczy uczy się na podstawie własnych doświadczeń i spostrzeżeń. Dobrze wykorzystuje wskazówki, których udzielają mu starsi i bardziej doświadczeni ludzie. Jest inteligentnym gościem, który nigdy nie popełnia dwa razy tego samego błędu i z każdej porażki wyciąga dla siebie cenną lekcję. Byłby świetnym nauczycielem, trenerem czy pedagogiem, zwłaszcza że wykazuje instynkt opiekuńczy, jest skory do pomocy, zwłaszcza słabszym.

Jest patriotą, człowiekiem dumnym z osiągów przodków. Wierność biało- czerwonym barwom wykazuje nie tylko podczas zmagań naszych sportowców, ale pamięta o wszelkich rocznicach, ważnych bitwach i datach dla naszego narodu. Przy tym wszystkim nie należy do osób, które narzekają na sytuację w Polsce – kocha swój kraj, dobrze mu się tutaj żyje. Najpewniej czuje się w domowym gronie, blisko rodziny i przyjaciół, których zna od wielu lat. To daje mu poczucie ciepła i bezpieczeństwa, nie zamieniłby tego nawet na willę z basenem w Hollywood.

Jest człowiekiem honoru i potrafi zachować się przyzwoicie, dostojnie. Wie, że niektóre rzeczy zostają w rodzinie, biurze czy szatni i nigdy nie żali się publicznie. Mówi prosto w oczy, bez obgadywania za plecami. Jako dyrektor, bo to przecież jego wymarzona funkcja taki właśnie jest – nie prowadzi żadnych zakulisowych zagrywek – jasno mówi kandydatowi, jakich wyników i efektów od niego oczekuje. Do tego może być świetnym przykładem dla innych, gdyż tak samo traktuje sprzątaczkę czy ochroniarza w biurze, jak i ważnego partnera w interesach.

W sprawach uczuciowych Władek jest dość ostrożny, gdyż z trudem się zakochuje. Potrzebuje czasu i pewności do tej drugiej osoby, dopiero wtedy otwiera swoje serce. Jeśli jednak już to zrobi, to bezgranicznie i na zawsze. W tym temacie najłatwiej zranić twardego i charakternego Władysława.