Międzynarodowy Dzień Pokoju corocznie obchodzony jest 21 września. Święto oficjalnie zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu7 września 2001 roku, choć pierwsze obchody miały miejsce już w 1982 roku.
W 1981 roku w dniu otwarcia regularnej sesji Zgromadzenia Ogólnego, w uchwale został ogłoszony Międzynarodowy Dzień Pokoju. Wielka Brytania oraz Kostaryka ogłosiły, że przed rozpoczęciem wrześniowej sesji będzie obchodzony Dzień Pokoju, który stanowi promowanie i wzmocnienie idei globalnej współpracy. Międzynarodowy Dzień Pokoju staje się symbolem pokojowego współżycia ludów oraz narodów. Pierwsze obchody święta odbyły się 21 września 1982 roku, zaś od 1998 roku, coroczne oficjalnie obchody zaczynają się w dniu rozpoczęcia zwyczajnej sesji Zgromadzenia. W 2001 roku obchody Międzynarodowego Dnia Pokoju zostały przeniesione z trzeciego wtorku września na 21 września.
Obchody Międzynarodowego Dnia Pokoju rozpoczyna Sekretarz Generalny ONZ, który uderza w Dzwon Pokoju znajdujący się przed siedzibą ONZ w Nowym Jorku. Japońska organizacja World Peace Bell Association (WPBA) podarowała dzwon ONZ 8 czerwca 1954 roku. Dzwon stanowi jedną z 50 identycznych kopii dzwonu w Hiroszimie, zniszczonej przez uderzenie bomby atomowej. Na dzwonie został umieszczony napis: „Niech żyje absolutny pokój na świecie” (ang. Long live absolute world peace)”. Uroczystości Międzynarodowego Dnia Pokoju dążą do przeciwstawienia się konfliktom zbrojnym i proklamują pokój, jako wartość globalnego porozumienia między państwami. Według Zgromadzenia Ogólnego, 21 września symbolizuje międzynarodowy rozejm oraz próbę zaprzestania stosowania przemocy i wszelkich aktów agresji. W tym dniu każda osoba uczestnicząca w obchodach święta, może nosić odznakę w kształcie gołębia pokoju. Na podstawie przeprowadzonych badań przez Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem (SIPRI), wynika, że światowy rynek broni wciąż rośnie. Do największych dostawców uzbrojenia należy Rosja, Niemcy, Chiny, USA i Francja, zaś niezmiennym liderem są Stany Zjednoczone. Cóż, niektóre państwa mimo proklamowania pokoju, wyznają zasadę: „Kto pragnie pokoju, musi się gotować na wojnę”.